Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

“Θα σε κάνω βασίλισσα… της κουζίνας!”


[Εικονογραφημένη ιστορία, βγαλμένη απ’ τη ζωή]



-
-         Και πού είσαι;… Να μου βγάλεις κι ένα καθαρό σώβρακο.

-         Πάλι σώβρακο βρε Αδωνάκο; Χτές δεν άλλαξες;

-         Ώχου… μυστήρια που είσαι! Αφού σου είπα. Αύριο θα’ρθουν ξαφνικά, να τραβήξουν βίντεο το σπίτι!

-         Ε και τι λοιπόν; Μήπως λογαριάζεις να τους δείξεις το σώβρακό σου;

-         Βρε τα κουφώματα θα τους δείξω, αλλά πες ότι σκάει ο διάολος το ποδάρι του και βγαίνω απ’ τα ρούχα μου! 

-      Και με την κουζίνα τι θα γίνει;

-      Τι θες να γίνει ρε Βγενάκι;

-      Να, χτες για να καταλάβεις, πήγα ν’ ανοίξω το ντουλάπι. Με το που πιάνω το πόμολο, μου'μεινε στο χέρι. Πάω να πιάσω την κάσα και μου πέφτει το πρεβάζι. Πάω να σηκώσω το πρεβάζι και μου πέφτει ο σοβάς απ’ το ταβάνι. 

-      Ε, καλά. Τα ξέρω αυτά Ευγενία. Τι να κάνω δηλαδή μ’ ένα μισθό; Την κουζίνα ν’ αλλάξω, τα πατώματα που πετσικάρανε να μαστορέψω, τα κουφώματα να καλαφατίσω; Μη τρελαθούμε εντελώς δηλαδή!

-      Ήταν η καταστροφή σου αυτή η δουλειά… και να πεις ότι μας μένει και τίποτα στην άκρη, να το καταλάβω. Εδώ τσίμα-τσίμα βγαίνει η δόση του δανείου… Και λείπεις κι όλη μέρα απ’ το σπίτι!

-      Τι να κάνω ο Χριστιανός; Τόσα στόματα έχω να θρέψω. Κι άμα θες να ξέρεις Βγενάκι, μ’ αυτό το μισθουλάκο του υπουργού πιάσαμε την πρώτη μας σιρμαγιά. Αμέ! Κι έτσι ξανοίχτηκα κι έφερα εκείνες τις παρτίδες τα νανογιλέκα, τα πούλησα, τύπωσα  κάτι κατεψυγμένες εγκυκλοπαίδειες που τις πούλησα κι αυτές για να τσοντάρω, κι έτσι πήραμε τη μεγάλη δημοπρασία με τα φάρμακα. Που απ’ αυτή αν θες να ξέρεις Ευγενία, αποκτήσαμε αυτό το ρημαδόσπιτο. Αλλιώς πώς θα τη κάναμε ζάφτι; Με τον ψωρομισθό σου απ’ τα κανάλια; 


-      Τελειώνεις με το μπάνιο; Θέλω να μπω.

-      Το καζανάκι μαλακά ε; Του βγάλατε τα μάτια πάλι! Το φλοτέρ θέλει άλλαγμα. 
Μα αφήνετε και τίποτα όρθιο σ’ αυτό το σπίτι; 


-      Ας ήσουν άξιος να κάνεις μια ανακαίνιση. 
Τόσα λεφτά περάσανε απ’ τα χέρια σου, 
δε μπορούσες να κρατήσεις κάτι και για μας; 
Επιτέλους, η οικογένειά σου είμαστε! 
Και δεν ζήτησα τίποτα λούσα και μεγαλεία, με ξέρεις τι γυναίκα είμαι… 
Μια κουζίνα με αερόθερμο φούρνο απ’ αυτές που είναι συρταρωτές, σου ζήτησα. 
Που έχω κοψομεσιαστεί να σκύβω με τα ταψιά και τις λαμαρίνες. 
Αλλά έτσι... έτσι ήσουν πάντα. Κολλημένος στο καθήκον. Αψεγάδιαστος. 
Λες και θα πάρεις κάνα βραβείο για την τιμιότητά σου!
 Ώχου μωρέ Άδωνη, γιατί να μην είσαι κι εσύ σαν τους άλλους; 
Και τις οφσόρ μας θα είχαμε και τις βιλλάρες με τις πισινάρες μας… 
και να, οι κουζίνες οι άϊνοξ και να, τα κουφώματα αλουμινίου με ανακλινόμενα τζάμια 
και να, τα κατσαρολικά τα καλά τα χαλύβδινα… 
που ακόμα με τους τεντζερέδες παλεύω… 
Μ’ ακούς; 
Άδωνη; 
Mωρούλι; 
Χουχούνι μου;

-      Και πού’σαι Βγενάκι;
-      Κοίτα μπροστά σου ρε μανάρι μου!
-      Εγώ… Εμένα που με βλέπεις, μια μέρα θα σε κάνω βασίλισσα εγώ! 
-     
-      Ρε Βγενάκι…
-      Μμμμ…;
- Τι είναι άμα δεις βέσπα στον ύπνο σου;
-      Παροιμία νομίζω…
-      Δηλαδή;
-      Μάθε βέσπα κι άστηνε. Κι άμα σε βρούνε, πιάστηνε!...

Art: Edward Hopper 


Και για να μη ξεχνιόμαστε. Μπορεί κι αυτό το σκάνδαλο να παραγραφεί. Συνηθισμένα τα βουνά… Εκείνο που δεν πρέπει να παραγραφεί, είναι η μνήμη μας.

Για τις αλήστου μνήμης εποχές: «Ο καρκίνος δεν αποτελεί επείγον περιστατικό, εκτός εάν ο ασθενής βρίσκεται στο τελικό στάδιο…»

Για το άθλιο εμπόριο ψεύτικης ελπίδας, με τα νανογιλέκα και τις ανύπαρκτες ευεργετικές τους ιδιότητες.

Για τους ανασφάλιστους ασθενείς που έφυγαν αβοήθητοι, γιατί δεν είχαν έγκαιρη πρόσβαση σε γιατρούς και φάρμακα.

Για τον μικρό Παναγιώτη απ’ την Κέρκυρα, που δεν κατάφερε να νικήσει το θηρίο κι “έφυγε” από μια επιθετική μορφή καρκίνου, πριν τέσσερα χρόνια. Ο τότε υπουργός υγείας, μετά από καθυστέρηση και κοροϊδία στον πατέρα του παιδιού, τελικά “διέγνωσε” πως η προτεινόμενη θεραπεία σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, ήταν σε πειραματικό στάδιο και αρνήθηκε να καλύψει μέρος της νοσηλείας. Με μια συγκινητική κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας, το ποσόν συγκεντρώθηκε, αλλά είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Και μένει αυτό το γαμώτο, ρε γαμώτο. «Μέσα σ’ όλα αυτά που φάγατε, δεν περίσσευε και καμιά “φτερούγα” για τους αρρώστους μας; Όχι; Να τη φοβάστε τη Νέμεση, που δηλώνετε και αρχαιολάτρης, τρομάρα σας!»

45 σχόλια:

  1. Μαρία μου, δεν κοιμάσαι ποτέ? HAPPY VALENTINE'S DAY, κατ' αρχάς. Κατά δεύτερον, η στιχομυθία Άδωνη-Βγενούλας είναι όλα τα λεφτά! Μάλλον περισσεύουν λεφτά και για τα νανογιλέκα!!! Αχ! Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξενύχτησα με τον Άδωνη, για καφέ το ξεκινήσαμε και φτάσαμε στα ...νανογιλέκα.
      Αυτά κάνουν οι κακές παρέες Μία μου.
      Πολλά φιλιά και χρόνια πολλά (αν γιόρταζες ειδικά χτες, γιατί είναι κινητή εορτή απ' ότι ξέρω)...

      Διαγραφή
    2. Μακριά από τις κακές παρέες, Μαρία μου. Εσύ είσαι καλό κορίτσι, ΟΚ? Χα, χα. Καλή Σαρακοστή, φίλη μου.

      Διαγραφή
  2. Σε καλό σου Μαρία ! Για το κείμενο λέω!
    Πολύ καλή η επιθεώρηση έλιωσα μέχρι να φθάσω στον πάτο, στο κατακάθι και πνιγώ στις μνήμες!
    Σε ευχαριστώ που υπάρχεις, γράφεις και τα χώνεις ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιο κατακάθι δεν έχει Αριστέα μου.
      Μεταφορικά και κυριολεκτικά, για τον "ήρωα" της επιθεώρησης.
      Την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  3. Αχ Μαρία μου, πολύ πληγώθηκα με το δράμα των ανθρώπων όταν είδα αντίστοιχα πλάνα. Ευτυχώς με έκανες να γελάσω με τον έξυπνα γραμμένο διάλογο σου κι έφτιαξε το κέφι μου.
    Πόσο άδικο είναι που χάθηκε κόσμος, παιδιά, για την εκπλήρωση των συμφερόντων κάποιων; Πόσο άδικο και πόσο θλιβερό.
    Όσο για το σκάνδαλο, φυσικά θα παραγραφεί, έτσι γίνεται πάντα. Κι ο κόσμος δεν ξέρω αν θα ξεχάσει, αλλά σίγουρα θα αποπροσανατολιστεί, με το που βγει κάτι άλλο να του τραβήξει την προσοχή. Έτσι γίνεται πάντα.
    Να 'σαι καλά Μαρία μου, που μέσα στα παράλογα που ζούμε, μας δίνεις μια πιο εύθυμη νότα!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τραγικότερο όλων είναι ότι ο κόσμος θα τον ξαναψηφίσει Μαρίνα μου.
      Οπότε, καλό μας καρναβάλι κι ο Θεός να μας φυλάει από νάνους και γιλέκα.
      Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  4. Είναι σάπιο το σύστημα Μαρία μου
    Υπάρχουν πολλοί Αδώνιδες εκεί έξω

    Σε φιλώ και σ' αγαπώ ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι αλλά το ορίτζιναλ καλούπι, είναι ένα Ελένη μου!
      Την αγάπη μου και τη σκέψη μου♥

      Διαγραφή
  5. Με τον πόνο τους παίζεις Μαρία μου, που να το βρουν το δεύτερο σώβρακο; Αυτοί οι αψεγάδιαστοι(πνεύμα και ηθική). Αλίμονο σε μας που ξεχνάμε. Έχει πέσει το ταβάνι στο κεφάλι μας και μεις ακόμη κοιμόμαστε.
    Καλημέρα σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακαρίως, θα συμπλήρωνα.
      Υπομονή Ελενάκι μου, θα τη φτιάξει τη δωδεκάδα (σώβρακα) όπως το πάει.
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  6. Χαρά στο κουράγιο σου, Μαρία! Και θέλει και προσοχή, γιατί τα εικονογραφημένα παραπέμπουν στα "κλασικά" και, όπως λέει κι η "ποιώ-ελένη", αυτές πια τείνουν να γίνουν (αν δεν έχουν γίνει προ πολλού) κλασικές περιπτώσεις δημοσίων προσώπων. Το συγκεκριμένο πακετάκι, βέβαια, υπερυψούται παντός άλλου, τόσο γιατί συνδυάζει τους πολύπαθους χώρους (πολιτική - χώρος θεάματος), όσο και γιατί αποτελείται από τα συγκεκριμένα πρόσωπα.
    Κι αυτό είναι ένα ακόμα θλιβερό αποτέλεσμα: η απονοηματοδότηση των αξιών, η απομάκρυνσή μας από την υγιή, συμμετοχική, παρεμβατική πολιτική στάση, η αδιέξοδη αποστασιοποίηση από την κοινωνική ζωή.
    Τέλος πάντων, ας μην το βαραίνω. Ας μείνω με το χαμόγελο από την ανάγνωση της εικονογραφημένης ιστορίας σου.
    Φιλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μην το βαρύνεις καλύτερα Διονύση. Δεν θα καταλάβει δηλαδή Χριστό ο άνθρωπος, αν του αναλύσεις όλα αυτά τα ολόσωστα που γράφεις (περί αξιών και λοιπών νοημάτων).
      Κρίμα που δεν υλοποίησε την υπόσχεσή του (το συνηθίζει βέβαια). Να εγκαταλείψει τη χώρα αν έβγαινε ο σύριζας. Κι έτσι μείναμε με το "πακετάκι" αμανάτι...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο Διονύση!

      Διαγραφή
  7. Παίζεις με τον πόνο τους Μαρία μου;
    Σε τέτοιο χάλι που είναι οι άνθρωποι, τί να κάνουν ;
    Μια καλή δουλειά για το μέλλον είναι του δήμιου .
    Έτσι κι ανοίξει κανένα τέτοιο μαγαζί θα κάνει τρελές δουλειές.
    Άραγε θα πληρώσουν με κάποιο τρόπο όλοι αυτοί;
    Παρ' όλα αυτά όντως μας έκανες και γελάσαμε .
    Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α τι ωραία ιδέα!
      "Ζητούνται δήμιοι, με εμπειρία σε γκιλοτίνα, τσεκούρι και σπάθα. Η προϋπηρεσία σε δημόσια θέση θα εκτιμηθεί δεόντως..."
      Έχουμε πολλούς υποψήφιους πάντως.
      Φιλιά πολλά Ρενάκι μου και υπομονή να φτιάξουν τα "κουφώματα"...

      Διαγραφή
  8. Μ'αρέσεις που μπαίνεις κατευθείαν στο ψητό και σατιρίζεις την επικαιρότητα.
    Υπεροχοι οι διαλόγοι.
    Και φυσικά δεν ξεχνάμε τι υποσχέθηκαν τι έκαναν και πόσα έφαγαν τα "καθίκια"
    Θα πληρωθούν για ότι έπραξαν εις βάρος των αδυνάτων!

    Να'σαι καλά Μαρία μου πάντα "καυστική" μ'αυτούς
    που μας ταλαιπωρούν.

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά το γράφεις Ζουζού. "Θα πληρωθούν".
      Γιατί μπορεί να μην πληρώσουν σε είδος, αλλά τίποτα δεν μένει απλήρωτο στο πλήρωμα του χρόνου.
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  9. Τέτοιες αναρτήσεις χρειαζόμαστε τέτοιες μέρες για να γελάμε και να βλέπουμε τη ζωή από την άλλη πλευρά της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. «Εκείνο που δεν πρέπει να παραγραφεί, είναι η μνήμη μας».
    Ουσιαστική η έκκλησή σου, Μαρία. Σε μια χώρα στην οποία μπορεί κανείς να εκτίθεται, όχι μόνο με τις ανοησίες που μπορεί να λέει αλλά και με απαράδεκτες πράξεις, και να επανεκλέγεται.
    «Να τη φοβάστε τη Νέμεση». Ακούγεται πολύ τ’ όνομα αυτής τής αρχαιοελληνικής θεότητας. Προφανώς γιατί η παρουσία της στην πολιτική μας Ιστορία ήταν πάντα πολύ ισχνή.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έκκληση και παράκληση εκφράζω Άρη μου.
      Σ' όσους διαθέτουν στοιχειώδη λογική. Ακόμα και οι δεξιόστροφοι οπαδοί, θα πρέπει να ντρέπονται για την κατάντια της παράταξής τους και τους σημερινούς εκφραστές της.
      Όσο για τη Νέμεση... θα έρθει και η σειρά της. Το πιστεύω ακράδαντα.
      Την καλησπέρα μου Άρη.

      Διαγραφή
  11. Εντάξει Μαρία μου....!
    τα δημιουργικά και εκφραστικά σου φτερά ξανοίγονται σε μεγάλα μονοπάτια. Το ύφος διευρύνεται. Το κείμενο εμπλουτίζεται. Η Σάτυρα που ζεσταίνει τη σκέψη σου και το χιούμορ σου δημιουργεί αλλά συνάμα τσακίζει και κόκκαλα καθώς έτσι χρειάζεται.
    Βρε Αθεόφοβη.....! αυτές τις μορφές που έχωσες μέσα στα κάδρα με τις εικόνες, που τις βρήκες και πως τις έφτιαξες βρε.....! Καλά ε, το κάδρο με την ....novartis ήταν όλα τα λεφτά. Όπως και το όνειρο με τη βέσπα.
    Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.
    Μαρία μου το χιούμορ σου τσακίζει πραγματικά.
    Εξαιρετικό λέμε, το απόλαυσα.
    Φιλιάααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ ιδιαιτέρως που πρόσεξες όλες αυτές τις "πινελιές" Γιάννη μου.
      Από παρατηρητικότητα σκίζεις!

      Διαγραφή
  12. Έξυπνοι διάλογοι και μέσα στην επικαιρότητα. Μόνο που δεν γέλασα βρε Μαρία μου. Νοιώθω σαν πολιορκημένη από ανάξιους εντός των τειχών πολιτικούς και πολιορκημένη από κομπλεξικούς γείτονες που δημιουργούν προβλήματα. Και μέχρι πού θα φτάσουν;; Κρίμα...μας αξίζει;
    Πάντως οι φωτογραφίες σου όλα τα λεφτά και είσαι έτοιμη και να ασχοληθείς και με τη σάτυρα...
    Καλό σου βράδυ Μαράκι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πικρό το γέλιο μας Άννα μου, σε καταλαβαίνω απόλυτα.
      Σ' ευχαριστώ πολύ...

      Διαγραφή
  13. ΄΄ Εκείνο που δεν πρέπει να παραγραφεί, είναι η μνήμη μας.΄΄ Μακάρι θα πω Μαρία μου και σήμερα υπάρχει ένας άλλος Παναγιωτάκης που ο ΕΟΠΥΥ αρνείται να βοηθήσει https://singleparent.gr/paidi/ygeia-diatrofi-paidi/o-eopyy-eipe-oxi-ston-mikro-panagioti. Ετσι για να ματώνει η ψυχή και να ακούμε τις ηλίθιες παραινέσεις των Αδώνηδων !!
    Ακόμα και με σατυρικά κείμενα ενεργοποιείς κάθε κύτταρο της λαβωμένης μας ψυχής και αξιοπρέπειας !!!
    Πόσο σπουδαία είσαι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τραγική σύμπτωση, ίδιο όνομα και ηλικία (!)
      Τι να πω ρε Μαράκι; Ο Πανάγαθος να βοηθήσει να έχει αίσιο τέλος αυτό το παιδί.

      Διαγραφή
  14. Ξεκίνησα με χαμόγελο, θυμήθηκα ποτ-πουρί από ελληνικές ταινίες και κατέληξα να κουνάω το κεφάλι μου και να έχω πικρή γεύση στο στόμα! Γιατί αυτή είναι η αλήθεια μας που μας στέκεται σαν βρόγχος στο λαιμό και δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα. Και γιατί τόσα και τόσα χρόνια, τόσες και τόσες υποσχέσεις δεν μπόρεσαν να μπαλώσουν ούτε μια μικρή τρύπα. Και η τρύπα στην τσέπη μας μεγαλώνει για να ταίζουμε τα παχυλά οπίσθια που πιάνουν τις καρέκλες και ξεχνούν τι θα έπρεπε να αντιπροσωπεύουν. Μαντάρα πρωί πρωί! Καλή συνέχεια φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστα να πάνε Μαίρη μου.
      Και μέσα σ' όλα, έχουν φουσκώσει και τα κουφώματα.
      Δράμα σου λέω...

      Διαγραφή
  15. Το γεγονός πως ενώ, όλοι τους, μας υπόσχονται με τρόπο –όσο εκείνοι νομίζουν– πειστικό ότι προσπαθούν να μας πάνε μπροστά, δυστυχώς, μας γυρίζουν όλο και πιο πίσω. Κάθε μέρα κι ένα θέμα, κι άλλο σκάνδαλο (Συνηθισμένα τα βουνά… όπως λες). Μακάρι να διαψευστώ, μα έχω την εντύπωση πως πρόκειται να ζήσουμε –κι όποιος αντέξει– σε πραγματικά «ενδιαφέροντες καιρούς».

    Πολύ ωραία το έθιξες το θέμα και μπράβο σου Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ νομίζω πως "τα καλύτερα έρχονται" Στράτο μου.
      Είναι κι ο καλός μας γείτονας που ακονίζει τα νύχια του και δεν ξέρω από πού θα μας έρθει τελικά.
      Οψόμεθα Στρατή μου...

      Διαγραφή
  16. Αυτός τελικά δεν είναι άνθρωπος...είναι καρτούν!
    Και παρόλο που τα καρτούνς γενικά είναι ακίνδυνα, ετούτος είναι επικίνδυνος όπως και οι υπόλοιποι της συνομοταξίας τους!
    Εμείς Μαρία μου δεν ξεχνάμε, γιατί μας καίνε όλα αυτά και μας τσουρουφλίζουν, αλλά κάποιοι όχι μόνο τα ξεχνάνε, αλλά και τα δικαιολογούν!
    Τρέχουν τα κανάλια να ξεπλύνουν βρωμιές, αλλά έδωσαν κι εξαιρετικό υλικό για μια πρώτης τάξεως εικονογραφημένη ιστορία που μας έκανε να γελάσουμε πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσοι τα δικαιολογούν, προφανώς είναι από συμφέρον. Το ένα χέρι νίβει το άλλο, έτσι πάνε αυτά.
      Ελπίζω οι βρωμιές τους να τους πνίξουν στο εγγύς μέλλον.
      Γελάμε και δεν ξεχνάμε Μαρία μου, όπως το λες κι εσύ...

      Διαγραφή
  17. Με μία ημέρα καθυστέρηση: Χρόνια πολλά, Βαλεντίνε μου! Μη με κοιτάς έτσι. Δεν τρέφω εγώ μεγάλο έρωτα, μεγάλα αισθήματα για το μυαλό σου; Μεγάλη καψούρα, λέμε. Χαχα! Μαρία μου, γι' άλλη μια φορά υποκλίνομαι στο μυαλό σου που ξέρει να διεισδύει τόσο πετυχημένα σε πρόσωπα και καταστάσεις. Βέβαια, το γέλιο βγήκε ξινό, φτάνοντας στο τέλος, αλλά θαρρώ πως έτσι ήταν το σωστό, καθώς «δεν πρέπει να παραγραφεί η μνήμη μας!». Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Οι φίλοι παραπάνω, τα είπαν καλύτερα απ' ότι θα τα έλεγα εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη, σ' ευχαριστώ πολύ!
      Τον Βαλεντίνο δεν τον γιορτάζαμε ποτές κι έτσι πήγε αγιόρταστος και φέτος.
      Αλλά τον "Όσιο Νοβάρτιο τον βαλιτσοφόρο", θα τον μνημονεύουμε συχνά με τα "θαύματα" που κάνει. Ελπίζοντας σε μια γρήγορη έξοδό του απ' την πολιτική. Και τη χώρα εν γένει.
      Σ' ευχαριστώ πολύ ρε Αναστασάκι μου ♥

      Διαγραφή
  18. Απαπαπαααααααααα! Μαρία μου και να θέλει (λέω τώρα!)να παραγραφεί η μνήμη μας, ο κατακλυσμός ειδήσεων σε συνδιασμό με την ασταμάτητη βροχή, δεν αφήνει τίποτα να στεγνώσει, ούτε έξω, ούτε μέσα μας!
    Θαυμάζω την πάντα τόσο πετυχημένη και τεχνολογικά εικονογράφηση σου και φυσικά και το κείμενο που σε πάει απ΄το γέλιο στο σφίξιμο όχι κάποιου μαγικού γιλέκου αλλά της ψυχής...

    Πολλά ΑΦιλιά σου στέλνω με ακόμα πιο πολλά θαυμαστικά!!!

    ΥΓ: Εξαιρετικός και ο E.Hopper!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου!
      Εύχομαι να στεγνώσουμε σύντομα απ' την πολιτική γλίτσα που μας ρυπαίνει.
      Και να του φορέσουν το γιλεκάκι το λευκό, αυτό που δένει πίσω... ξέρεις.
      Τα φιλιά μου♥

      Διαγραφή
  19. Μαρία μου έγραψες!!!!!
    Δεν εμεινε τίποτα από τα γελια
    ΦοβερΦο και ευρηματικο
    Μπράβο σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εμενα παντως γιατί με επιασε ενας κλαυσίγελος Κανελλάκι μου διαβαζοντας το εικονογραφιμένο σου;
    βρε γινονται τετοια πραγματα στην χωρα αυτή; να μην έχει φραγκο ο Αδωνης αππαππα να κάνουμε κανενα έρανο βρε αγαπη μου .. αμαρτία να πεινάει ο άνθρωπος..εμεις λεφτα έχουμε να τους δώσουμε .. να χορτασουνε να μας αφησουνε ησυχους..!!
    Ομως παρ όλα αυτα η γραφή σου ειναι εκείνη που ξεχωριζει και μας δινει αφορμες ..για χαρές..για προβληματισμούς και για σκεψεις πολλες...
    Δεν θα παψω να πιστευω και να ελπιζω πως θα έρθουν καλυτεροι καιροί που δεν θα χρειάζεται να θυμωνουμε με αυτα που συμβαινουν...εχουμε φτασει πολύ πατο..βρε Μαρακι μου.. ομως δεν πρεπει να το βαζουμε κατω ε;
    Με την αγαπη μου που καθε φορα την αφηνω εδώ οταν φευγω..φιλώ σε..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε το θυμό μου δεν του χαλαλίζω Ρούλα μου.
      Πάντως να ξέρεις πως τρέχει ήδη ένας έρανος για τον πτωχό πλην τίμιο πωλητικό και ήδη συγκεντρώθηκε το ποσόν και αγοράστηκε ένα πατάκι για την εξώπορτα:
      http://www.tokoulouri.com/politics/oikia/

      Κι εγώ το ίδιο ακριβώς ελπίζω Ρούλα μου.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για ό,τι αφήνεις πίσω σου κάθε φορά.
      Με στηρίζει πολύ να ξέρεις ♥

      Διαγραφή
    2. Τι μου λες τώρα..χα..χα.. κι αλλοι ειχαν την ιδεα αυτή;..βρε τι παθαμε..έρανο ε; χα..χα.. εκει να φτασουν να δουν τι εστί να μην εχεις χαλακι...βρε ουτε κουλουρι .. κουνια που τους κούναγε..!! ♥

      Διαγραφή
  21. Όχι, δεν τη φοβούνται τη Νέμεση, γιατί δεν πιστεύουν σε τίποτα. Μόνο στη χειραγώγησή μας. Και καλά κάνουν! Γιατί δεν θα βγούμε στο δρόμο για τα παιδιά που πεθαίνουν, επειδή κάποιοι θέλουν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι.
    Και σε αυτή την περίπτωση του σκανδάλου, δεν θα είναι η λήθη το πρόβλημα. Αλλά η ατάραχη ανοχή...
    Καλή συνέχεια, Μαράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ να τους ζητήσουμε και συγνώμη για την αναστάτωση. Τι λες τώρα;
      Μόνο που η Νέμεση επισκέπτεται συνήθως όσους δεν τη φοβούνται Αλεξάνδρα μου.
      Οσονούπω κι έρχεται...
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  22. Άτιμη κενωνία!
    Ρε τι τραβάει ο άθρωπος...
    Αλλά...
    και εμείς που ακόμη τους ανεχόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.