Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Οι χαρταετοί του κόσμου όλου


Η γλώσσα του χαρταετού είναι κοινή για όλο τον κόσμο. Ελπίδες και όνειρα γίνονται πολύχρωμες βαρκούλες και κουρσεύουν τον ουράνιο ωκεανό. Κάθε χαρταετός και μια προσδοκία, κάθε εποχή κι ένας συμβολισμός, κάθε τόπος και μια αρχέγονη ανάγκη για γιορτή και σμιξίματα. Αν όλοι οι χαρταετοί του κόσμου ενωνόντουσαν για μια στιγμή στον ουρανό, θα σχηματιζόταν το πιο μεγάλο σύνθημα στον αέρα, γραμμένο σ’ όλες τις χώρες του κόσμου «ΕΙΡΗΝΗ».
Χαρταετός της ειρήνης από μέλη του Συνδέσμου Μπέρτραντ  Ράσελ, που συμμετείχαν στην πορεία ειρήνης του Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963. Η αστυνομία τους συνέλαβε για κομμουνιστική προπαγάνδα.

Απ’ την ταινία «Συνοικία το όνειρο». Μια παραγκούπολη ανάμεσα στον λόφο του Φιλοπάππου και τα Άνω Πετράλωνα. Το κέντρο του κόσμου για τους κατοίκους της, που με κάθε τρόπο προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την ανέχεια, χωρίς ωστόσο να χάσουν την αξιοπρέπειά τους. Σε μια εποχή όπου η Ακροδεξιά έκανε πάρτι στην Ελλάδα, η ταινία λογοκρίθηκε έχοντας προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων επειδή... «δυσφημούσε την εικόνα της ευημερούσας Ελλάδας»
«Τι πράγματα είναι αυτά που δείχνετε;» είχε ρωτήσει τον Αλέκο Αλεξανδράκη αστυνομικός διευθυντής που σταμάτησε την προβολή της ταινίας. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πεινασμένοι ούτε τρελοί που να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Κάνετε κομμουνιστική προπαγάνδα  

Για τα παιδιά της Γάζας, οι χαρταετοί συμβολίζουν την ανυπακοή, την ελπίδα και τη λαχτάρα για ελευθερία. Φτιάχνουν αετούς με το κόκκινο, το μαύρο, το πράσινο και το άσπρο της Παλαιστινιακής σημαίας.


Στο Αφγανιστάν, το πέταγμα του χαρταετού λέγεται Gudiparan Bazi [που κυριολεκτικά σημαίνει το πέταγμα της κούκλας]. Ήταν μια μορφή αθλητικού αγωνίσματος που άγγιζε τα όρια της τέχνης. Τα σχέδια,  τα μεγέθη των χαρταετών, ο σπάγκος που έπρεπε να μην κόβεται, αποτελούσαν  ζήτημα τιμής και συναγωνισμού στις γειτονιές για την ανάδειξη του καλύτερου “πιλότου”  χαρταετού. Το έθιμο απαγορεύτηκε απ’ την κυβέρνηση, με το πρόσχημα ότι ήταν επικίνδυνο για τη ζωή των παιδιών, αφού σκαρφάλωναν σε ταράτσες για να έχουν ανοιχτούς ουρανούς και ευνοϊκούς ανέμους.


Η λαγάνα που συνηθίζουμε να καταναλώνουμε την Καθαρά Δευτέρα, παραπέμπει
στα «άζυμα» της Παλαιάς Διαθήκης. Ταυτόχρονα ξεκινά και η πνευματική
κάθαρση με τις λειτουργίες της Σαρακοστής.
Το πέταγμα του αετού, είναι ένα έθιμο μεταγενέστερο. Η Καθαρά Δευτέρα ταυτίζεται με τα Κούλουμα που είναι ομαδική έξοδος στην εξοχή με νηστήσιμα και θαλασσινά για διασκέδαση και φαγοπότι. Επειδή τα Κούλουμα γινόντουσαν αρχικά στην Αθήνα και μάλιστα στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, γι’ αυτό λέγεται πως ετυμολογικά η λέξη Κούλουμα προέρχεται από τη λατινική λέξη columna, που σημαίνει κολόνα.



«…Είδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγκοι ν' ανεβαίνει στα ουράνια; Ε, λοιπόν, ούτε είδες ούτε θα μεταδείς ένα τέτοιο θάμα. Αρχινούσανε την Καθαρή Δευτέρα -ήτανε αντέτι- και συνέχεια την κάθε Κυριακή και σκόλη, ώσαμε των Βαγιών. Από του Χατζηφράγκου τ' Αλάνι κι από το κάθε δώμα κι από τον κάθε ταρλά του κάθε μαχαλά της πολιτείας, αμολάρανε τσερκένια. Πήχτρα ο ουρανός. Τόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. Για τούτο, τα χελιδόνια τα φέρνανε οι γερανοί μονάχα τη Μεγαλοβδομάδα, για να γιορτάσουνε την Πασχαλιά μαζί μας.

Ολάκερη τη Μεγάλη Σαρακοστή, κάθε Κυριακή και σκόλη, η πολιτεία ταξίδευε στον ουρανό. Ανέβαινε στα ουράνια και τη βλόγαγε ο Θεός. Δε χώραγε το μυαλό σου πώς μπόραγε να μένει κολλημένη χάμω στη γης, ύστερ΄από τόσο τράβηγμα στα ύψη. Και όπως κοιτάγαμε όλο ψηλά, τα μάτια μας γεμίζανε ουρανό, ανασαίναμε ουρανό, φαρδαίνανε τα στέρνα μας και κάναμε παρέα με αγγέλοι. Ίδια αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κορονίζανε ψηλά. Θα μου πεις, κι εδώ, την Καθαρή Δευτέρα, βγαίνουνε κάπου εδώ γύρω κι αμολάρουνε τσερκένια. Είδες όμως ποτέ σου τούτη την πολιτεία ν' αρμενίζει στα ουράνια; Όχι. Εκεί, ούλα ήταν λογαριασμένα με νου και γνώση, το κάθε σοκάκι δεμένο με τον ουρανό.

Αυτά είχα να σου πω. Ήτανε θάμα να βλέπεις ολάκερη την πολιτεία ν' ανεβαίνει στα ουράνια. Να, για να καταλάβεις, ξέρεις το εικόνισμα, που ο άγγελος σηκώνει την ταφόπετρα, κι ο Χριστός βγαίνει από τον τάφο κι αναλήφτεται στον ουρανό, κρατώντας μια πασχαλιάτικια κόκκινη παντιέρα; Κάτι τέτοιο ήτανε…»
Κοσμάς Πολίτης, «Στου Χατζηφράγου», Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Α΄ Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 1964


[φωτογραφίες απ' το διαδίκτυο]

45 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και πόσο καλά έκανε και μπήκε στα έθιμα της Καθαράς Δευτέρας το πέταγμα του χαρταετού!
    Μακάρι οι χαρταετοί όλου του κόσμου να μπορούσαν να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο!
    Μέχρι να έρθει θα σηκώνουν ψηλά τις ελπίδες μας!
    Φιλιά πολλά και καλά Κούλουμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι Μαράκι μου. Συμβολίζει πολλά το πέταγμα του χαρταετού, κυρίως στις κοινωνίες που έχουν ανάγκη την ψυχική ανάταση. Καλή Σαρακοστή να περάσεις, πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Το πιο όμορφο κείμενο που αφορά αυτές τις μέρες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα πόσο όμορφη η ανάρτηση σου με λόγια ελπίδας, τρυφερά και ευοίωνα! Καλά κούλουμα και καλη καθαρά Δευτέρα!
    Σωτηρία
    www.mylittleworld.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμήν για όλους τους ανθρώπους Σωτηρία μου!
      Για τα παιδιά κυρίως που πασχίζουν να πετάξουν τα όνειρά τους σ' ένα περιβάλλον πλήρους άπνοιας.
      Τις ευχές μου για καλή Σαρακοστή!

      Διαγραφή
  5. Πολύπτυχη ανάρτηση. Το μήνυμα καθαρό: Ειρήνη
    Να πετούσαμε στο Αιγαίο χαρταετούς, αντί αεροπλάνα. Το θερμοκέφαλο κατεστημένο των γειτόνων μας επιμένει στα σιδερικά.
    Πολύ χρήσιμες οι ιστορικές αναφορές τής δημοκρατικής αστυνομοκρατίας.
    Να μπορούσε η «αρχέγονη ανάγκη για γιορτή και σμιξίματα», όπως εύστοχα τονίζεις στον πρόλογό σου, Μαρία, να επικρατήσει σ’ όλα τα πλάτη τής οικουμένης. Και να βλέπαμε όλες «τις πολιτείες να σηκώνονται ψηλά».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως, αν ήταν τα σιδερένια πουλιά χαρταετοί, πόσο προχωρημένη κοινωνία θα ήμασταν!
      Κρατάμε τις ελπίδες μας ζωντανές και τους χαρταετούς μας ψηλά Άρη μου. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.
      Την καλησπέρα μου και τις ευχές μου!

      Διαγραφή
  6. Ας ανέβουν ψηλά οι ελπίδες μας
    σαν πλουμιστοί περήφανοι χαρταετοί!!!

    Καλή Καθαροδευτέρα Μαρία μου με πολλά
    πολλά φιλιά ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είχαμε σύμμαχο τον αέρα σήμερα, αλλά κάποιοι πεισματάρηδες χαρταετοί... πέταξαν τελικά!
      Άπειρες ευχές, καλή Σαρακοστή Ελενάκι μου♥

      Διαγραφή
  7. Θα πω απλά ..μία υπέροχη ανάρτηση με υπέροχες φωτογραφίες!Καλή Σαρακοστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να ένα έθιμο παγκόσμιο που μας Ενώνει όλους.
    Έχω την τύχη να μένω στα Άνω Πετράλωνα, στους πρόποδες του Φιλοπάππου και σήμερα θα γεμίσει κόσμο και χαρταετούς. Θα σας έχω φωτογραφικό υλικό.
    Καλά κούλουμα Μαράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον φωτορεπορτάζ απ' τα ωραία σας μέρη!
      Φιλιά πολλά Μαράκι!

      Διαγραφή
  9. Άλλο ένα όμορφο αφιέρωμα!
    Καλά κούλουμα και καλή Σαρακοστή σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μελαγχόλησα λιγάκι,να πω την αλήθεια.
    Με θυμήθηκα μικρούλα να κάθομαι
    στο μπαλκόνι του διαμερίσματος
    και να ψάχνω χαρταετούς σχεδόν με τα κυάλια!...
    Όμως κρατάω τους στίχους του Ελύτη...
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εικόνα το έκανα το σχόλιο σου Γιούλη μου. Τόσο μικρό, μα τόσο δυνατό σχεδόν εκκωφαντικό...
      Αχ... κι είναι πολλά παιδιά που μεγαλώνουν πίσω απ' τα κάγκελα ενός μπαλκονιού.
      Σ' ευχαριστώ πολύ απ' την καρδιά μου!

      Διαγραφή
  11. Όταν κανείς έχει πετάξει χαρταετούς στη ζωή του, μπορεί να νιώσει και ξέρει αυτή την αγνή και καθαρή χαρά που σε παρασύρει στα ουράνια και όπως λένε και τα εγγόνια μου, είναι κρίμα να μην τον πετάμε και άλλες μέρες όταν ο καιρός και η διάθεση μας το επιτρέπει!
    Η ανάρτηση σου, πληρέστατη, πολύ κατατοπιστική από κάθε άποψη και το video εξαιρετικό!
    Όταν πέταγα αετό και είχα προσθέσει και τρις καλούμπες, στο τέλος τον άφηνα να φύγει ελεύθερος!

    Φιλάκια πολλά και πάντα καρδιάς Μαρία μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν πουλάκι που το αφήνουμε ελεύθερο να πετάξει απ' το κλουβί του ε;
      Τι ωραία εικόνα Στεφανία μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ♥

      Διαγραφή
  12. "Γιορτή και σκόλη". Σχίζαμε τα καλάμια στα δυο, με περίσσια προσοχή, να βγούνε δυο ίδια κομμάτια. Παίρναμε τρία και τα δέναμε στη μέση τους. Τ' ανοίγαμε και τα κάναμε αχτίνες. Δέναμε τις άκρες με σπάγκο και κάναμε εξάγωνο με τις δυο πλευρές μεγαλύτερες απ' τις άλλες. Την πάνω και την κάτω. Βάζαμε το εξάγωνο πάνω στην κόλα γλασέ και την κόβαμε δυο εκατοστά μεγαλύτερη. Αλείφαμε με ζυμαρόκολλα, νερουλό ζυμάρι, τα δυο εκατοστά που προεξείχαν και τα γυρίζαμε να αγκαλιάσουν το σπάγκο και να κολλήσουν με την άλλη πλευρά της κόλας. Ύστερα φτιάχναμε τα "ζιά", τα ζύγια. Τρεις σπάγκοι που έκαμναν ισόπλευρο τρίγωνο. Ένας δεμένος στο κέντρο και δυο στις κορυφές των καλαμιών της πάνω πλευρά του εξάγωνου. Ύστερα την ουρά από "φυλουρίδια". Αν είχαμε λεφτά αγοράζαμε σερπαντίνες. Γινόταν ωραία και πολύχρωμη. Αν δεν είχαμε, κόβαμε λωρίδες από εφημερίδα και τις δέναμε με σπάγκο. Κι ο χαρταετός έτοιμος.
    Το "παμπόρι" (απ' το βαπόρι φαντάζομαι) όπως το λέγαμε, μια κι αρμένιζε στον ουρανό.

    Ίδια αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κορονίζανε ψηλά.

    (Για να μην λες ό,τι δεν ήμουνα καλός κατασκευαστής χαρταετών.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχιμάστορας ήσουνα... τι να πω;
      Μα πού τις θυμάσαι τόσες λεπτομέρειες;
      Περιττό να σου πω πως λάτρεψα τις περιγραφές και την ορολογία σου, τις μνήμες και τη συγκίνηση που τις περιγράφεις.
      Να'σαι καλά φίλε μου, καλή Σαρακοστή να έχεις!

      Διαγραφή
  13. Υπέροχη ανάρτηση, Μαράκι μου!
    Ελευθερία, ανυπακοή, όνειρα, βλέμματα ψηλά και φεύγω με τα λόγια του Ελύτη...
    Σε φιλώ και παίρνω ακόμα μαζί μου τη γλυκιά αίσθηση των χαρταετών σου, μια και την έχουμε ανάγκη!
    Να είναι πάντα έτσι σαν τους χαρταετούς το πνεύμα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Να υποκλιθώ στην επιλογή σου αυτή Μαρία, μέρες που είναι.
    Και ενώ γενικά το life style τυλίγει την Αποκρηά στο γνωστό ροζ παραμυθάκι της ..ξεγνοιασιάς και της διασκέδασης, έρχεσαι με τον Χαρταετό εδώ να απογειώσεις την αλήθεια, την κοινωνική πλευρά μιας κατάστασης.
    Χαστούκι στην επίπλαστη λοιπόν νιρβάνα μας, μέρες που είναι, Μαρία και είναι δυνατόν να μην υποκλιθώ ;
    Χρόνια Πολλά κορίτσι μου, μας κάνεις περήφανους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Χαστούκι δεν ήταν στις προθέσεις μου, μόνο μια μικρή υπενθύμιση να μένουμε γειωμένοι στην πραγματικότητα...
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  15. Υπέροχη δημοσίευση, για άλλη μια φορά! Άκρως ενδιαφέρουσα και πολυδιάστατη.
    Καλή Σαρακοστή Μαρία μου! Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πόσα έθιμα μας ενώνουν και πόσες επίπλαστες διαφορές μας έκαναν πλύση εγκεφάλου ότι έχουμε!
    Όμορφο το θέμα σου με γέμισες αναμνήσεις από τα μικράτα μου και συγκίνηση για τόσα παιδιά που στερούνται τα αυτονόητα όπως η ελευθερία. Μακάρι ο χαρταετός του κάθε παιδιού να γέμισε παιδικές επιθυμίες καρδιάς τα ουράνια χθες την ΚΔευτέρα. Μπορεί κάποιες να εισακουστούν...
    Φιλιά Μαράκι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλά περνάγαμε.
    Αν εξαιρέσεις το ότι είχαμε "στολίσει" τα καλώδια της ΔΕΗ με τους χειροποίητους (τι άλλο;) χαρταετούς μας!
    Θυμάμαι τον τότε θυμό μας. Να παλεύουμε για ώρες να κόψουμε τα καλάμια, να τα καθαρίσουμε, να τα σχίσουμε στη μέση, να κόψουμε το χαρτί, να το κολλήσουμε, να φτιάξουμε τα "ζύγια" και (κυρίως) να φτιάξουμε την μεγαλύτερη δυνατή ουρά (το θεωρούσαμε μαγκιά τότε) και μετά από λίγα λεπτά να καταλήγει στα "σύρματα"...
    Μεγάλη τσαντίλα για τον χαμένο κόπο.
    Πάντως διασκεδάζαμε. Επί μήνες βλέπαμε τους αετούς μας να χάσκουν κρεμασμένοι και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλον. Τι κρίμα τα σημερινά παιδιά να μην μπορούν να πετάξουν χαρταετούς μέσα από τις οθόνες των κινητών τους!
    Καλή Σαρακοστή Μαράκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη πίκρα οι καρατομημένοι χαρταετοί Πέτρο μου.
      Σαν να γραφόταν ο επίλογος αυτής της γιορτής, με τα χάρτινα απομεινάρια τους σφηνωμένα στα καλώδια της ΔΕΗ. Πάντως φέτος έκαναν την εμφάνιση τους χαρταετοί ντρον. Η καλούμπα και ο σπάγκος αντικαταστάθηκαν μ' ένα τηλεχειριστήριο. Για φαντάσου!
      Καλή κι ευλογημένη Σαρακοστή να έχετε!

      Διαγραφή
  18. Να τα θυμόμαστε αυτά, Μαράκι, μόνο έτσι θα βαδίζουμε σταθερά.
    Μακάρι οι χαρταετοί μας της ειρήνης να αντέξουν στους άγριους ανέμους.
    Καλό μήνα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μακάρι να περάσουν αυτά και στις επόμενες γενιές.
    Στα παιδιά μας και από εκεί στα παιδιά τους και πάει λέγοντας.
    Σημαντικό να μαθαίνει κανείς το κάθε έθιμο και τι μας ενώνει με όλους.
    Εμείς πετάμε χαρταετό κάθε χρόνο και η χαρά είναι μεγαλύτερη, γιατί τον φτιάχνουν τα μικρά μου με τον παππού (μπαμπά μου) και κάνουν μεγαλύτερη χαρά που εκείνα τον δημιούργησαν.
    Μου θύμισες τα παιδικά μου χρόνια, που καθόμασταν με τον αδερφό μου και κοιτούσαμε τον μπαμπά μου να μας φτάχνει τους χαρταετούς και προσπαθούσαμε να κάνουμε την μεγαλύτερη ουρά,χαχαχα...
    Πολύ όμορφο το αφιέρωμα και οι φωτογραφίες, με πολλά μηνύματα πίσω τους, κάποιες από αυτές.
    Φιλιά πολλά Μαρία μου. Καλό μήνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι εκτός από ουρά, κάποιοι φέρουν και μηνύματα Ματινάκι μου;-)
      Xαίρομαι που τηρείτε το έθιμο πάντως.
      Σ' ευχαριστώ πολύ και καλό μήνα να έχετε♥

      Διαγραφή
  20. Ήλθα η αρτίστα! Εγκαίρως, όπως πάντα, δεν μπορείς να πεις!
    Αετό δεν πέταξα ποτέ. Παιδί του τσιμέντου βλέπεις... Το πρώτο σπίτι στη Ριζούπολη. Απέναντι, σχεδόν, από το εργοστάσιο "ΘΕΡΜΙΣ". Σόμπες έφτιαχνε θαρρώ. Μετά, ήλθε το πατρικό, σε πολυκατοικία σε νοτιοανατολικό προάστιο της Πρωτευούσης. Άπλα πουθενά. Παντού σύρματα. Επικίνδυνα πράγματα. Ο μπαμπάς δούλευε στο Αεροδρόμιο κι εκεί δεν ήξεραν γιορτές κι αργίες κι εκδρομές για πέταγμα χαρταετώνε.
    Αλλά, ευτυχώς, όταν η μοίρα με έριξε στο ειδυλλιακό Άργος, πέταγε ο γιος μου! Χαρταετούς. Και με μεγάλη επιτυχία πάντα!
    Κατά τα λοιπά, έμαθα από το κείμενό σου και μιλ μερσί δια τούτο!
    Να ευχηθώ καλό μήνα (ναι, το θυμήθηκα στις 4 Μαρτίου) και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μας λες και πρώην γειτόνισσες λοιπόν.
    Στην ένδοξη Ριζούπολη λοιπόν. Μπορεί και να είχαμε απαντηθεί πού ξέρεις;
    Ευτυχώς που προέκυψε το Άργος Αρτίστα μου και πετάει χαρταετό ο γιος σου.
    Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου και ανταποδίδω τις ευχές μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Όμορφα ζωγραφίζεις τις αέναες μνήμες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Και εγω τώρα θα σου ευχηθω.. εστω και τις 5 του μηνα κανελλακι μου καλο μηνα η είναι αργα; βρε περασε κιόλας η βδομαδα και δεν το πήρα ειδηση.. και ηρθε η επομενη κυριακή για να περασω να σου ευχηθώ... το ξερω οτι δεν πειραζει..ολες οι μερες του μηνα έιναι για ευχες..οι χαρταετοί ήδη θα έχουν μπεί στα παταρια .. δεν θα ήταν ωραίο να πετουσαν καθε φορα που θελαν τα παιδια;.... κρατώ το κειμενο του Κωστα Πολίτη..και όλα οσα έμαθα για τους χαρταετους στο περασμα των χρόνων εδώ.. χαρη σε σενα...αγαπημενη μου.. ωραιο και το βιντεο..!! ας κανουμε τις καρδιες μας χαραταετους αγαπης και ειρηνης..!! καλη εβδομαδα να έχεις αγαπη μου ..φιλώ σε..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλή Σαρακοστή Ρουλάκι μου!
      Στέλνω με χαρταετό την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  24. Αναμφίβολα, σύμβολο ελευθερίας και παιδικότητας, αλλά και τόσων άλλων πραγμάτων..
    Στάθηκα ιδιαίτερα στα παιδιά της Γάζας... Καλό μήνα Μαρία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πόσοι συμβολισμοί μέσα από το κείμενο Μαρία μου!! Αχ πάντα το πέταγμα, το ψηλά θα ναι μια ελπίδα!! Στάθηκα και στις απόλυτα παραστατικές φωτό και λίγο μελαγχόλησα...
    Και πόσο ωραία το έθεσε ο Ελύτης μα και πόσο δύσκολο!!
    Σε φιλώ καλή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.