Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

Πάμε γήπεδο;


Την ώρα του πέναλτι, εδώ σε θέλω φίλε μου. Όταν ιδρώνω απ’ την αγωνία, όταν λυγίζω απ’ το άχθος της ευθύνης, όταν καταστρώνω τη μικρή μου μάχη. Γηπεδούχος δεν είμαι, τα μόνα που έχω στην κατοχή μου είναι μια ξεφούσκωτη μπάλα και μια ακατανίκητη λαχτάρα για αγώνα. Χόρτασα αποδοκιμασίες και γιουχαΐσματα, το ξέρω πως ο αγώνας είναι πουλημένος, πως όλα είναι μάταια. Εγώ γουστάρω να προσπαθήσω. Να βρω νερό κάτω απ’ τα τσιμέντα, να σκάβω λαγούμια με τα νύχια μου, να τραβήξω πάνω τα κεμπέκια της ζωής μου, να βγω στον ήλιο, να αλαργέψω απ’ το γκρίζο βουρκάρι της πόλης.

Καλός ήταν ο χρόνος που έφυγε. Κι ας λέμε το αντίθετο. Μπήκε στη φλέβα μας το χαρμάνι με τα βάσανα. Πότισε το είναι μας. Άλλους μας έκανε απαθείς παρατηρητές, άλλους δυσκίνητους στοχαστές κι άλλους δυνατούς παίκτες. Σωπάσανε τα “Ζήτω” κι οι κολακείες, πάτησε επιτέλους γη το ποδάρι μας. Κι είμαστε στο σημείο μηδέν. Εδώ σε θέλω λοιπόν. Στη μοναξιά, στην άδεια κερκίδα, στο δυσοίωνο και στο μαύρο. Να σου απλώσω το χέρι στο σκοτάδι και να μοιραστούμε το φόβο μας. Στις δάφνες και στα σημαιοστολισμένα γήπεδα τι να σε κάνω; Τώρα θέλω την εγκαρδίωση και την επευφημία σου. Την πίστη και το κέρασμά σου. Έτσι ανθίζει πάλι. Γίνεται η πρόσθεση. Ο πολλαπλασιασμός. Ένας – δύο – ομάδα – μαζί. Αυτά είναι η αριθμητική και το αλφαβητάρι του ανθρώπου. Αυτό είναι το γήπεδό μας.

Αν διαλέγεις τη θέση του κριτή και του αυστηρού παρατηρητή, όσο αναμασάς για τον κόσμο το μπαμπέσικο και τον άδικο, τίποτα δεν θα γίνει. Κι αυτή η χρονιά το ίδιο θα κυλήσει. Με ανεκπλήρωτες προσδοκίες και φαρμακωμένες μέρες. Ποτέ δεν θα κατέβουμε παρέα για παιχνίδι. Ποτέ δεν θα γευτείς τη χαρά μιας μικρής νίκης ή την εμπειρία μιας ήττας. Ποτέ δεν θα ματώσεις τα γόνατα στις πέτρες, ποτέ δεν θα μοιραστείς κοινές πάσες, ποτέ δεν θα κάνεις ντρίπλες κι επιθέσεις στον αγωνιστικό χώρο. Γιατί δεν θα υπάρχει αγώνας. Άπνοια στη ζωή σου. Φαινομενικά ασφαλής, αλλά αβάσταχτα μάταιη και ηττοπαθής. Οι καναπεδάτες διαπιστώσεις και τα πληκτρολογημένα συμπεράσματα, δεν είναι όπλα. Είναι άμυνα και άτακτη φυγή απ’ το γήπεδο. Κι αν το φέρει η τύχη και γυρίσει το παιχνίδι σε νίκη, θα είσαι απ’ τους πρώτους που θα σπεύσει με τις ανθοδέσμες και τις μεγαλοστομίες. Στην αντίθετη, θα είσαι εκεί με κολλημένη τη βελόνα στο “Δεν γίνεται τίποτα, όλα είναι καταδικασμένα”.

Ξεκίνησε η νέα χρονιά, καλές μοιρασιές να έχουμε! Να ενθουσιαστούμε, να κάνουμε φασαρία, να φτιάξουμε συνθήματα, να σουτάρουμε, να φαλτσάρουμε, να αποτύχουμε, να ξανασηκωθούμε, να αγαπήσουμε τα λάθη μας, να διεκδικήσουμε ένα αξιοπρεπές σκορ, να κυλιστούμε στο χώμα, ένα ανθρώπινο κουβάρι να γίνουμε, επιθετικοί και τρελοί, ν’ απλώσουμε το χέρι στο συμπαίκτη που κουράστηκε, μα να είμαστε διαρκώς ομάδα. Στα δύσκολα. Εκεί κυρίως.

Καλή θα είναι η χρονιά. Μπορεί και καλύτερη απ’ όσο φανταζόμαστε!



Παραμονή πρωτοχρονιάς στο σπίτι του Κώστα, του Άλλου Ανθρώπου. Άλλος άνθρωπος γίνεσαι. Σοφή η επιλογή του τίτλου που επέλεξε για την κίνησή του. Ο Κώστας λοιπόν, είναι απ’ τους δυνατούς επιθετικούς του γηπέδου που λέγαμε. Για όσους γνωρίζουν την ιστορία του και πόσο δημιουργικά διαχειρίστηκε τη μελαγχολία απ’ την επαγγελματική του ήττα, υποκλίνεται στο μεγαλείο του ανθρώπου αυτού. Μέσα σε λίγα χρόνια έστησε ένα δυναμικό δίκτυο με εθελοντές- συμπαίκτες, που στήνουν κουζίνες και τραπεζώματα, φτιάχνουν συντροφιές, βγάζουν τους ανθρώπους στο δρόμο, κάνουν παιχνίδι και νικούν πανηγυρικά το φόβο και την εσωστρέφεια.

Όπως διαβάζω στο πρόγραμμά του, την ερχόμενη Κυριακή έχει τον εξής “αγώνα”:


«ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΣΤΙΣ 2 & ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ 55 ΣΤΟΝ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟ ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΟΥΜΕ ΔΩΡΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ!!!»

Πάμε λοιπόν γήπεδο;

Φωτογραφίες: Θάνος Τσάκαλος & Jessica Stewart

Το κείμενο φιλοξενήθηκε στο Εβδομαδιαίο Περιοδικό Πολιτισμού


64 σχόλια:

  1. Ποιος δε θέλει να είναι μέλος αυτής της ομάδας?
    Καλή χρονιά Μαράκι μου, με υγεία, αγάπη, δύναμη και ναι,ενθουσιασμό!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη το λες Μαράκι μου. Κάποιοι προτιμούν την κερκίδα και τη θέση του παρατηρητή.
      Τσεκαρισμένο ;-)
      Φιλιά αγωνιστικά!

      Διαγραφή
  2. Του καναπέ οι διαπιστώσεις, καταγγελίες ηχηρές
    και τα στιχάκια στις οθόνες, πανεύκολες καταφυγές.
    Μα έξω η ζωή φωνάζει, το γήπεδο μας καρτερεί
    και ήττα μόνιμη θα γίνει η φοβισμένη μας φυγή.
    Κι αν ο αγώνας πουλημένος, κι η πρόκρισή τους φανερή,
    δε θα γυρίσουμε την πλάτη και θα παλέψουμε εκεί.
    Κάλλιο ο μάταιος αγώνας παρά μια μάταιη ζωή.

    Πολύ εύστοχη, Μαρία, η παρουσίαση μιας δυναμικής παρέμβασης στο σκοτάδι τής εποχής, με ποδοσφαιρικούς όρους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πολύ εύστοχη η έμμετρη εκδοχή σου Άρη μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  3. Μια χαρα παιγνιδι
    γινεται και με ξεφουσκωτη μπαλα.
    Καμμια ηττα δεν φοβισε τον αποφασισμενο.
    Τραβηξε με ομως απο το σκοταδι
    να φυγει ο φοβος....οχι να μοιραστει....ΝΑ ΦΥΓΕΙ,ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΤΟΝ!

    Ευλογημενη χρονια να εχουμε,σαγαπακι.

    υγ...περιμενω ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πες ότι κάνουμε ένα αμυντικό τείχος για να τον ανακόψουμε...
      Δεν βγαίνει αλλιώς σαγαπάκι μου.
      Φιλί ψηλοκρεμαστό!

      Διαγραφή
  4. "Με ανεκπλήρωτες προσδοκίες και φαρμακωμένες μέρες" είναι πολλοί που πορεύονται Μαρία και περιμένουν το θαύμα, που ποτέ δεν μπορεί να γίνει, δεν γίνονται τα θαύματα εκεί όπου έχει περάσει η λαίλαπα τών κορακιών, μικρά κι αποφασιστικά βήματα προς την σωτηρία γίνονται μόνο. Κάτι σαν αυτό που έκανε ο Άλλος Άνθρωπος, ο αληθινός αγωνιστής τής ζωής, άξιος θαυμασμού και μίμησης.. Καλημερούδια και φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θαύματα & θαυματοποιοί μας τέλειωσαν.
      Δεν κυκλοφορούν πλέον στο εμπόριο.
      Όσοι επιμένουν να τα περιμένουν, ας κάθονται με το στόμα ανοιχτό μήπως και πέσει κάτι απ' τον ουρανό να φάνε.
      Προφανώς και θα απογοητευτούν οικτρά.
      Καλό βράδυ Πέτρα μου!

      Διαγραφή
  5. Μαρια γραφεις υπεροχα!
    Συμφωνω με τις σκεψεις σου, ναι δεν ηταν κακο το 2015 γιατι ηταν η χρονια νομιζω που ολα πια τα χωνεψαμε, αλλη ελπιδα δεν εμεινε παρα μοναχα να ζησουμε με οσα εχουμε.. και οφειλουμε να το κανουμε μη τυχον κι εχουν τα μετεπειτα χρονια και διηγουμαστε πως στα ασχημα, στα δυσκολα σπασαμε εντελως..
    Και για τον εαυτο μας, γιατι η ζωη ειναι πολυ μικρη για να εχουμε τον χρονο να μιζεριαζουμε..
    Προσωπικα θα ηθελα να εχω περισσοτερα στανταρ για να παλεψω, αλλα κι αυτα που εχω καλα ειναι στην τελικη.. για μενα το μηδεν ειναι η ελλειψη υγειας.. ρεαλιστικο μηδεν αυτο.. ολα τα αλλα γινονται αφου τα περασουμε απο την εσωτερικη πηγη θησαυρου που διαθετουμε..
    καπου διαβασα πως η καθε μερα που ξημερωνει ειναι η πρωτη μερα της υπολοιπης ζωης μας.. ας την χαρουμε λοιπον

    φιλια πολλα, χαιρομαι να σε διαβαζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα μου αυτά τα στανταράκια που λες, μου λείπουν πολύ.
      Αλλά είπαμε, όλα γίνονται έχοντας το υπέρτατο στάνταρντ της υγείας.
      Πολύ σ' ευχαριστώ ♥

      Διαγραφή
  6. Πάντα με συγκινείς Μαρία.
    Ναι... θα είναι καλή χρόνια. Στο χέρι μας είναι. Να έχουν υγεία και όλα θα τα βρούμε και θα τα δημιουργήσουμε. Όρεξη και διάθεση να έχουμε.
    Ξέρεις καμιά φορά σκέφτομαι ότι αυτό που κάνουμε εμείς εδώ, αυτή η μικρή μπλογκοομάδα, μπορεί να μοιάζει κάπως ασήμαντο, αλλά τελικά δεν είναι. Νιώθω πως ίσως και λίγο να αλλάζουμε τον κόσμο. Γιατί ότι κάνουμε, τον χρόνο που ξοδεύουμε, τον ξοδεύουμε αφιλοκερδώς. Είναι πολλοί που με ρωτάνε γιατί το κάνω. Και γω τους απαντώ: ''Έτσι για το κέφι μας''.
    Κεφάτα, αλληλέγγυα και δημιουργικά ξεκινάμε και αυτή τη χρονιά λοιπόν στο δικό μας γήπεδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν γίνεται αλλιώς Μαράκι μου. Ή θ'αφήσουμε την κατάθλιψη να μας παίζει μονότερμα ή θα πάρουμε το παιχνίδι στα χέρια μας. Οι καλύτεροι αγώνες άλλωστε είναι αυτοί που δόθηκαν. Κι ας μην ήταν πάντα νικηφόροι.
      Πολλά φιλιά Μαρία μου και σ' ευχαριστώ πολύ για όλα σου!

      Διαγραφή
  7. "Πάμε γήπεδο", Μαρία μου, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας!!!
    Πολλά φιλιά!!!

    υ.γ.
    Να που έκανες ποδαρικό με τη δημιουργική ταραχή, που λέγαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποδαρικό απ' τη σέντρα δηλαδή ε;
      Καλές μπαλιές να έχουμε Γλαύκη μου ;-)

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα Μαράκι μου
    Τότε θα φοβηθώ μόνο όταν μάταια
    θα ψάχνω να βρω τους "Άλλους Ανθρώπους"
    Καλό κι ευλογημένο το 2016

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kάπως έτσι ξεκίνησε κι ο ίδιος Ελένη μου. Όντας μάρτυρας μιας άθλιας σκηνής με δυο ανθρώπους να τσακώνονται μέσα σ' έναν κάδο σκουπιδιών, εκείνο που τον ώθησε να ξεκινήσει αυτή την προσπάθεια, ήταν η αδιαφορία των περαστικών στη σκηνή αυτή. Αλίμονο αν φτάσουμε σ' αυτό το σημείο. Έχουμε τελειώσει.
      Φιλιά πολλά Ελενάκι μου και καλή χρονιά να έχεις!

      Διαγραφή
  9. Έτσι είναι Μαράκι μου όπως τα λες... Αν δεν ηττηθείς δε θα νιώσεις και δε θα εξελιχθείς...!
    Σπουδαία η δουλειά του Άλλου Ανθρώπου.. σπουδαία και η αντιπαραβολή σου με τον "αγώνα"
    Παιδί που δε μάτωσε γόνατα με το ένα ή άλλο παιχνίδι, δεν έχει ζήσει παιδική ηλικία.. Έτσι, μακάρι όλοι να χρειαστεί να "ματώσουμε" στη πορεία της ζωής μας για να γίνουμε πιο ανθρώπινοι και αλληλέγγυοι γιατί αλλιώς ποιό είναι το νόημα;
    Καλή Χρονιά σου εύχομαι με υγεία και γερά στομάχια!
    Πολλά γλυκά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι αυτό μας τα έδωσε τα "γόνατα" εξάλλου ο Πανάγαθος.
      Κάποιοι βέβαια τα χρησιμοποιούν για να γονατίζουν, αλλά η βασική τους χρήση είναι για να τα ματώνουμε ;-)
      Πρωτοχρονιάτικα φιλιά Κατερινάκι μου!

      Διαγραφή
  10. Καλή χρονιά Μαρία μου!! Καλή και ευλογημένη για όλο τον κόσμο και μακάρι όπως λες να είναι και καλύτερη από ότι περιμένουμε.
    Υπέροχη όπως πάντα στη γραφή σου, με συγκινείς και με κάνεις να αναλογίζομαι και αυτό βοηθάει τη φύση μου να γίνει καλύτερη...
    φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την! Πού χάθηκες βρε Νίκη μου; Μας έλειψες.
      Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου, που με τιμάει πολύ. Όσο για τη χρονιά αυτή, ας βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας να γίνει καλύτερη. Αν πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, όλα μπορούν να γίνουν.
      Καλή χρονιά να έχεις Νίκη μου!

      Διαγραφή
  11. Και το παιχνίδι θα κερδίσουμε φέτος ΚΑΙ την μπάλα δε θα χάσουμε ΠΟΤΕ!
    Καλή Χρονιά, Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανάρτηση γεμάτη φως και ελπίδα Μαρία. Καλή χρονιά κορίτσι μου. Με τους αγώνες της ζωής μπροστά μας, με τα χαμόγελα να καρτεράνε να μένουνε, με τις αγκαλιές ανοιχτές. Καλή χρονιά σου, γεμάτη βήματα, όνειρα, δημιουργία και ωραίες στιγμές. Όπως ακριβώς τις αξίζεις, τις δικαιούσαι, τις κατακτάς.
    Τις ευχές μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα ευπρόσδεκτες και επιθυμητές οι ευχές σου Γιάννη μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  13. Δύσκολος ο αγώνας, ειδικά όταν ξέρεις πως είναι στημένος... και τότε τι κάνεις;
    Αν το σκεφτείς ψύχραιμα, όλοι μας είμαστε παίχτες ή φταίχτες... άλλοι είναι δυσκίνητοι ή είναι οι μπλαμπάδες ή οι δυνατοί, οι αποτελεσματικοί ή είναι οι βολεμένοι, οι επικριτικοί, οι αδιάφοροι και άλλοι πάλι είναι οι υπέροχοι "Άλλοι Άνθρωποι"... όλοι θέλουμε δεν θέλουμε είμαστε στο ίδιο γήπεδο, γιατί είμαστε αυτή η κοινωνία, εμείς την φτιάξαμε και εμείς θα την αλλάξουμε, παίζοντας fair game! (καθαρό παιχνίδι)!
    Γιατί την Ηθάκη την φτιάχνεις, δεν την βρίσκεις!
    Υπέροχη Μαρία μου, ευχαριστούμε για την προτροπή, να είσαι καλά και να έχεις μια δυναμική χρονιά!
    ΑΦιλιά με όλη μου την Αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Στεφανία μου!
      Ραντεβού στην "Ιθάκη" μας λοιπόν ;-)

      Διαγραφή
  14. Μακάρι να είχα την αισιοδοξία σου.
    Θα παλέψω, γι' αυτό γεννήθηκα, και δεν θα τους παραδώσω τα όπλα μου ποτέ. Όμως δεν θα παίξω στην ομάδα τους. Η νίκη τους, η όποια νίκη τους, δεν είναι και δεν θα είναι πια και δική μου νίκη.
    Ανήκουμε σε άλλο στρατόπεδο, παίζουμε σε άλλη ομάδα, θέλουμε και ονειρευόμαστε άλλα πράγματα.
    Μου πήρε καιρό για να καταλάβω ότι δεν με ήθελαν. Ότι έστηναν το παιχνίδι και με άφηναν να μπαίνω στο γήπεδο για να νομίζω ότι μπορώ να αλλάξω το αποτέλεσμα.
    Γελάστηκα.
    Προπαντός όχι αυταπάτες, Μαρία.
    Φεύγεις για να μη λερωθείς. Αν δεν είσαι η βασίλισσα σε ένα παιχνίδι, έστω ο αξιωματικός ή το άλογο, προσπάθησε να μη γίνεις το πιόνι. Ο αναλώσιμος.
    Και θα καταλάβαινα τη θυσία του πιονιού, αν ο παίκτης έχει προετοιμάσει τις επόμενες κινήσεις του και πήγαινε για νίκη.
    Το να σε θυσιάζει όμως γιατί έτσι γράφει το manual των γερμανών...
    όχι, δεν θα πάρω.

    Συγνώμη που το ποδόσφαιρο το γύρισα σε σκάκι.
    Είμαι σίγουρος ότι καταλαβαινόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, φυσικά και καταλαβαινόμαστε Πέτρο μου.
      Μόνο που μιλάμε για διαφορετικά παιχνίδια. Το σκάκι είναι παιχνίδι στρατηγικής. Ατομικό. Του σαλονιού. Δεν προϋποθέτει ομάδα. Εγώ μιλάω για παιχνίδια του δρόμου, της αλάνας. Εκεί που είμαστε όλοι πιόνια & απελπιστικά αναλώσιμοι. Εκεί μας θέλω. Να μη γίνουμε αλληλοσπαρασώμενος όχλος, αλλά μια δυνατή ομάδα. Μόνο έτσι θα ανατρέψουμε την παράδοση που θέλει τους γερμανούς εσαεί νικητές και ηγέτες. Στο ποδόσφαιρο και όχι μόνο...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την κατάθεσή σου πάντως. Κρατάω το δίκαιο αίσθημα θυμού που υπάρχει σε όλους μας άλλωστε, κι εύχομαι να εκτονωθεί σε φαντασία, δημιουργικότητα και στοχοπροσήλωση!
      Άλλωστε όποιον βασιλιά κι αν βάλουμε στη σκακιέρα, το ίδιο παιχνίδι θα παίζεται. Στις πλάτες μας πάντα...

      Διαγραφή
  15. Μαρία μου, έχεις και το χάρισμα να εμφυσάς δύναμη και όρεξη για αγώνα.
    Έχεις μια ζεστή καρδιά που ξέρει τι χρειάζεται κάθε φορά
    για να πάρει στροφή αυτή η τεράστια μπάλα και να γίνει πιο ανθρώπινη.
    Σ΄αυτό το γήπεδο παίζουμε όλοι, λίγοι όμως έχουν το σθένος να βάλουν γκολ
    όπως ο φίλος "Άλλος άνθρωπος" που μας συστήνεις,
    όπως εσύ που σκάβεις λαγούμια με γυμνά χέρια και πληγωμένα νύχια
    αρκεί να διαδώσεις το καλό, το ανθρώπινο
    και να φέρεις στο φως αλήθειες και πολύτιμα πετράδια αγάπης.
    Κι αυτή τη χρονιά σου εύχομαι αγώνες ακούραστους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Φλώρα μου!
      Κρατάω τις ευχές σου γιατί είσαι ένας άνθρωπος που εκτιμώ και θαυμάζω πολύ!
      Τη χρονιά αυτή ας είμαστε όρθιοι και υγιείς. Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε.
      Καλό βραδάκι να έχεις!

      Διαγραφή
  16. Εγώ τη συμμερίζομαι κανελλάκι μου μυρωδάτο την αισιοδοξία σου!
    Ήταν υπέροχη χρονιά για μένα το 15 και ξέρεις γιατί; Γιατί δεν άφησα να με πάρει από κάτω. Γιατί από τα λίγα που είχα μοιραζόμουν, ακόμα κι αν ξέμενα! Και το σύμπαν μου επέστρεφε διπλά έπειτα. Δεν έχει σημασία αν δεν ήταν υλικά πάντα...
    Σημασία έχει ότι εγώ τερμάτισα κερδισμένη: σε χαμόγελα, γαλήνη και ζεστασιά!
    Πάμε για τα επόμενα με κέφι!


    υγ: άγνωστη λέξη: κεμπέκια
    (μάκια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα κεμπέκια είναι τα ρολά των μαγαζιών Αριστάκι μου.
      Χαίρομαι να σ' ακούω να λες για την καλή χρονιά που άφησες πίσω σου. Γιατί ξέρω πως ήταν δύσκολη και με πολλές δοκιμασίες για σένα.
      Φιλιά πολλά♥

      Διαγραφή
  17. Να σου πω πρώτα ότι με σένα τρέχω να μάθω και τις άγνωστες μου λέξεις που σήμερα είναι ΄΄άχθος΄΄ και ΄΄κεμπέκια΄΄ . Σε αυτό το γήπεδο της μάζωξης και των ενωμένων χεριών μπαίνω και θ'ελω να έχω αισιοδοξία μόνο γι΄αυτό !!!Και όσο άσχημα και αν είμαστε το μοίρασμα έχει χαρά πως να το κάνουμε!!! Φιλάκια πολλά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς αυτό!!! Το μοίρασμα, είπες τη σωστή λέξη Μαρία μου.
      Άχθος είναι το βάρος. Για τα κεμπέκια, δες πιο πάνω στο σχόλιο μου στην Αριστέα.
      Γιατί μεταξύ των άλλων, μοιραζόμαστε και λέξεις ;-)

      Διαγραφή
  18. Θα αρχισω απο τις αγνωστες λεξεις χι.χι. που θα σε ρωτουσα και εγω αλλα με πρόλαβαν Κανελλακι μου τα κορίτσια μου πιο πανω..!!
    Και τώρα παμε γήπεδο.. να σουταρουμε τον φόβο!!!..τι να φοβηθουμε ωρέ; τι θα μας κάνουν; κι αν τα πηραν τι πήραν; χρήματα.. ε και; μπορούν να παρουν την ελπίδα; την δυναμη να παλεψουμε για ενα καλύτερο αυριο; την τυχη μας την καθορίζουμε εμεις οσο παιρνά απο το χερι μας...μπορουμε να μην κλεινουμε τα ματια μας .. (οπως τα παρακειμενα σου ) να τα εχουμε ανοιχτα και να βαλουμε πέναλτι στη ζωή..!!!
    Ας γινουμε ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ..!!!!!
    Ενα λιθαρακι καθε φορα παίρνω απο εδώ για να γίνω και εγω λιγο καλύτερος ανθρωπος!!!! να είσαι καλα Κανελλακι μου γι αυτό.. φιλώ σε...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ δεν έχεις ανάγκη Ρούλα μου.
      Είσαι από μόνη σου μια κατηγορία "Άλλου Ανθρώπου".
      Σε φιλώ γλυκά και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  19. Το να γίνει κανείς ρέκτης, όταν δεν τον έχουν μάθει έτσι, είναι δύσκολο. Το να γίνει ομάδα με άλλους για να διεκδικήσει, στις σημερινές αντι-συλλογικές συνθήκες, είναι πιο δύσκολο ακόμη. Μα το να γίνει ομάδα με άλλους για να διεκδικήσει, που μάλιστα θα μείνει ενωμένη στα δύσκολα... Δεν έχουμε ως λαός παράδοση σε τέτοιες πρακτικές. Όση απογοήτευση ή αγανάκτηση και να έχουμε, πιστεύω θα πρέπει λίγοι ξεχωριστοί άνθρωποι να βγουν μπροστά και να δώσουν το παράδειγμα, να ανοίξουν δρόμους για να ακολουθήσουν και άλλοι. Προσωπικά, δε με συγκινούν τα όμορφα λόγια, επειδή, τόσα χρόνια τώρα, τα βλέπω συστηματικά και απαράδεκτα να υποκαθιστούν τη δράση. Δεν το νιώθουμε αρκετά έντονα, πως πρέπει να κ ά ν ο υ μ ε. Λες και, επισημαίνοντας κάτι αυτονόητο, προφορικώς ή γραπτώς, ξοφλάμε το χρέος, ξεφουσκώνει η ανάγκη για πράξεις. Εκτονωνόμαστε και συνεχίζουμε την καθημερινότητά μας: "φτάνει όσο επαναστάτες φανήκαμε και σήμερα". Όσο για τη συλλογικότητα, χμ. Εδώ σε εικονικά περιβάλλοντα (βλέπε μέσα κοινωνικής δικτύωσης) και δε μπορούμε να κάνουμε ένα διάλογο της προκοπής, χωρίς να μπει στη μέση η επιθυμία μας να "βγούμε από πάνω", ασχέτως αν έχουμε δίκιο ή άδικο. Όταν δε μπορούμε να σκεφτόμαστε πρώτα και να συναισθανόμαστε έπειτα, πώς θα έρθουμε σε συνεννόηση, πώς θα καταλάβει ο ένας τον άλλον και θα συμφωνήσουμε να αγωνιστούμε από κοινού; Και θα μείνουμε και ενωμένοι στα δύσκολα; Πότε ήμασταν; Πώς θα αρχίσουμε τώρα;
    Με τα παραπάνω, δε θέλω να είμαι απαισιόδοξη. Για να έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, θεωρώ πως πρέπει να σχεδιάζεις κάτι χωρίς να πετάς στα σύννεφα. Δεν είμαι φίλη των ευχών. Δώσε μου πρωτοβουλίες, όπως αυτή του Άλλου Ανθρώπου, και θα νιώσω λίγο καλύτερα για το αύριο. Γράψε για κινήσεις πολιτών, για χειροπιαστά πράγματα, και θα εμπνευστώ, θα μου ανοίξει και μένα η όρεξη. Όμως, όχι άλλα ευγενικά και αόριστα λόγια, αυτά είναι εξόχως "εγωιστικο-ατομικά". Ίσως αν λείψουν αυτά, να "ξεμπουκώσει" η αγωνιστική ομαδική μας διάθεση. Οπως ανοίγουν τα αυτιά σου, όταν κλείνεις τη μύτη σου και φυσάς. Αυτά πιστεύω εγώ, τουλάχιστον.
    Καλή χρονιά! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διονυσία μου... χαίρομαι που είσαι άνθρωπος των πρωτοβουλιών, άρα και της δράσης.
      Πιθανότατα λοιπόν θα βρεθούμε σε κάποια πλατεία και σύντομα ελπίζω.
      Καλή χρονιά να έχεις και σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τα σχόλια σου!

      Διαγραφή
  20. Τα είπες όλα με το κείμενο κι ένα σχόλιό σου, οπότε εγώ μόνο αυτό: κάθε λέξη προσυπογράφω από αυτή την ανάρτηση, την ευχή σου εύχομαι!
    Λίγο ξεμυτίζουμε, συζητάμε και κατανοούμε, προσπαθούμε και καταφέρνουμε, και γινόμαστε άλλοι άνθρωποι, γινόμαστε οι άνθρωποι. Φαντάσου λίγο ακόμα...!!!!!!
    Καλό βράδυ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά ρε Αλεξάνδρα!
      Έτσι όπως τα λες...
      Καλό Σαββατόβραδο να έχεις!

      Διαγραφή
  21. Αγαπητή μου κ. Κανελλάκη,
    Έχω ένα παράπονο, δεν έχω ιδέα από ποδόπσφαιρο, όμως μου έκανε ευχάριστη εντύπωση ότι το άρθρο σας αυτό δημοσιεύτηκε στα 24 γράμματα. Πήγα και το ξαναδιάβασα, επι τη ευκαιρία ήθελα να σας πω ότι γράψει κι εγώ ένα άρθρο στα 24 γράμματα στην σειρά ΟΙ ΛΑΘΡΟΨΥΧΟΙ

    αν μου επιτρέπεις έχω κι εγώ ένα μου άρθρο στα 24 γράμματα το οποίο παραθέτο παρακάτω.

    Σε ευχαριστώ, και συγνώμην που προβάλω και το δικό μου πόνημα μέσα από το δικό σου Μπλογκ αλλά μου αρέσουν πολλοι τα 24 γράμματα.
    Με εκτίμηση

    Γαβριήλ


    Οι λαθρόψυχοι (7)

    Λαθραίων έργα
    Μικρές ιστορίες για φανερούς μετανάστες
    Δοκιμές αναζήτησης για τα λαθραία όνειρα, τις λαθραίες ελπίδες, τα λαθραία συναισθήματα ολοφάνερων ανθρώπων
    Περιμένουμε και τις δικές παρόμοιες σύντομες ιστορίες (650 – 1000 λέξεις). Στο τέλος θα εκδοθεί ένα συλλεκτικό ψηφιακό και έντυπο βιβλίο (το 24grammata.com διατηρεί το δικαίωμα να μη δημοσιεύει ιστορίες που δε συνάδουν με τις υπόλοιπες. Έναρξη συλλογής: 18/02/2014)
    Διαβάστε και τα άλλα μικροδιηγήματα της ίδιος σειράς: εδώ


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγαπητή μου κ. Κανελλάκη,
    Έχω ένα παράπονο, δεν έχω ιδέα από ποδόπσφαιρο, όμως μου έκανε ευχάριστη εντύπωση ότι το άρθρο σας αυτό δημοσιεύτηκε στα 24 γράμματα. Πήγα και το ξαναδιάβασα, επι τη ευκαιρία ήθελα να σας πω ότι γράψει κι εγώ ένα άρθρο στα 24 γράμματα στην σειρά ΟΙ ΛΑΘΡΟΨΥΧΟΙ

    αν μου επιτρέπεις έχω κι εγώ ένα μου άρθρο στα 24 γράμματα το οποίο παραθέτο παρακάτω.

    Σε ευχαριστώ, και συγνώμην που προβάλω και το δικό μου πόνημα μέσα από το δικό σου Μπλογκ αλλά μου αρέσουν πολλοι τα 24 γράμματα.
    Με εκτίμηση

    Γαβριήλ


    Οι λαθρόψυχοι (7)

    Λαθραίων έργα
    Μικρές ιστορίες για φανερούς μετανάστες
    Δοκιμές αναζήτησης για τα λαθραία όνειρα, τις λαθραίες ελπίδες, τα λαθραία συναισθήματα ολοφάνερων ανθρώπων
    Περιμένουμε και τις δικές παρόμοιες σύντομες ιστορίες (650 – 1000 λέξεις). Στο τέλος θα εκδοθεί ένα συλλεκτικό ψηφιακό και έντυπο βιβλίο (το 24grammata.com διατηρεί το δικαίωμα να μη δημοσιεύει ιστορίες που δε συνάδουν με τις υπόλοιπες. Έναρξη συλλογής: 18/02/2014)
    Διαβάστε και τα άλλα μικροδιηγήματα της ίδιος σειράς: εδώ


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αγαπητή μου κ. Κανελλάκη,

    Διάβασα το δημοσίευμά σου, όμως για κάποιον λόγο δεν ξέρω πολλά πράγματα από ποδοσφαιρο, αλλά μου έκανε τεραστία ευχάριστη εντύπωση ότι δημοσίευσαν το άρθρο σου αυτό στα 24 Γράμματα, πήγα εκείκαι το ξαναδιάβασα. Επί τη ευκαιρία θέλω να σας πω ότι έχουν δημοσιεύσει κι ένα δικό μου πόνημα τα 24 Γράμματα στην Σειρα οι Λαθρόψυχοι...

    Είμαι στο # 7

    την καληνύχτα μου από την απέναντι όχθη
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γαβρίλη μου σ' ευχαριστώ πολύ για την κατάθεσή σου και εύχομαι να είσαι καλά και να γράφεις, να μοιράζεσαι και να εμπνέεις!

      Διαγραφή
  24. Μαρία, Μπάλα ειναι και γυρίζει.. και στημένους αγώνες μπορεί να κερδίσει αρκεί να μην παραδοθείς απο τα αποδυτήρια οπως κάποιοι μας θέλουν.... έχουμε τουλάχιστον 90 λεπτά και που ξέρεις...παράταση και πέναλτι !!!
    Ομαδικότητα, αλληλεγγύη , συμπαράσταση στους συμπαίκτες και βουρ στον αγώνα οι υπόλοιποι ας μείνουν με τα τηλεκοντρόλ στο χέρι...
    Για την τιμή που μου έκανες σχετικά με την επιλογή της φωτογραφίας δεν θα πω τίποτε περισσότερο από ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από βάθος καρδιάς.. Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως καταλαβαίνεις, με κέρδισε με την πρώτη ματιά αυτή η φωτογραφία.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Θάνο!

      Διαγραφή
  25. Ενώνω τη φωνή μου με τη φωνή σου μήπως και βγει αληθινή η ευχή σου...Δεν νομίζω όμως ότι είμαστε λαός για ομάδα..Μόνοι μας παίζουμε στο πέναλτι και σίγουρα θα φταίει ο τερματοφύλακας όταν αστοχούμε!!!Μακάρι όμως να παίζαμε ως ομάδα....πόσο διαφορετική θα ήταν η χώρα!!!
    Καλή χρονιά και από εδώ Μαρία μου. Ας είναι μια διαφορετική χρονιά γεμάτη ωριμότητα και αισιοδοξία για όλους
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αντιφατικότητα είναι στο γονίδιό μας ως φαίνεται Αννούλα μου.
      Η διχόνοια αλλά και το φιλότιμο. Το αλληλοφάγωμα αλλά και η ενθουσιώδης συλλογικότητα.
      Όλα μπάλα είναι και γυρίζουν. Ας συμβιβαστούμε μ' αυτό που είμαστε κι ας εκμεταλλευτούμε τα δυνατά μας σημεία.
      Σε φιλώ γλυκά και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  26. Έκανες μια σούπερ τρίπλα Μαρία μου και είπες τη σοφή του την κουβέντα για άλλη μια φορά. Δεν πρέπει να έχουμε προσδοκίες από κυβερνήσεις και παράγοντες κι ούτε να αναμασάμε τις ίδιες παρατηρήσεις. Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους (έστω την απατεωονο - δουλειά τους) κι εμείς πρέπει να κάνουμε τι δικιά μας. Ο κυρ Κώστας είναι το βαρύ πυροβολικό μας και πριν τον στολίσουμε με επαίνους (που φυσικά και τους αξίζει) να καταλάβουμε πως πρώτα τον εαυτό του έσωσε από τη μιζέρια, πριν γίνει άλλος ένα πικραμένος απογοητευμένος που μαλώνει στο facebook με τους άλλους ανέργους.

    Τώρα ο καθένας μας ότι μπορεί και όσο μπορεί να ζει στον έξω κόσμο, από εκεί ξεκινάνε τα ωραία.

    Πολύ πολύ καλή μας αγαπησιάρα χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς είναι Χριστίνα μου. Η προσωπική μας σωτηρία είναι δική μας ευθύνη. Καμιά κυβέρνηση και κανένας φορέας δεν θα φροντίσει για την προσωπική μας μελαγχολία. Και μαζί με τον εαυτό μας, αλλάζουμε και το περιβάλλον μας. Είναι μεταδοτικό. Όπως και η κατάθλιψη άλλωστε.
      Πάμε για τα ωραία λοιπόν!
      Να'σαι καλά Χριστινάκι μου!

      Διαγραφή
  27. καλη χρονια λατρεμενη μου με μαγεψες αλλη μια φορα , ολοι εμεις να μοιραζομαστε σε 90 λεπτα το πλουτο της γης εστω και χωρίς παρατασεις , και εσυ εχεις το ταλεντο τουτη τη ζωή να μας την χαριζεις ατοφια μεσα απο τις λεξεις με τις περιγραφές σου με τα κεμενα σου , ας γινεις η φωνη σου πραγματικοτητα και τοτε θα εχουμε κερδισει ολοι μας απο το δικο σου χαρισμα !!!!!

    Στειλε μου αν θες την διευθυσνη σου στο katitimou@gmail.com γιατι εχεις κερδισει δωρακι στη κληρωση τυ πανηγυριου μας !!!! σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παραλές αλλά με συγκίνησες (πάλι) και σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!
      Σου έστειλα ήδη :-)

      Διαγραφή
  28. Καλή χρονιά να χουμε Μαρία μου!!! Με όσο το δυνατόν λιγότερους στημένους αγώνες και πουλημένους διαιτητές!! Τώρα για τους παίχτες, πολύ φοβάμαι ότι οι περισσότεροι είναι ντε φορμέ, για τον πάγκο, αλλά ας κάνει ο καθένας μας την αυτοκριτική του κι ας αποφασίσει υπεύθυνα που θα ανήκει!!!
    Εξαιρετική η γραφή σου, πάντα στο πνεύμα των ημερών που διανύουμε!!! Σε φιλώ πολύ και να χεις ένα ξεκούραστο σ/κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες ε; Να έχουμε γεμάτους τους πάγκους και να μας λείπουν βασικοί παίκτες. Άμα είναι έτσι, μετά να μην παραπονιόμαστε για το σκορ όμως...
      Μαριλενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ για τη βολτίτσα σου και σου εύχομαι ολόψυχα καλό και ξεκούραστο σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  29. Τη χρονιά αυτή ας είμαστε όρθιοι και υγιείς και ας προσπαθήσουμε να γίνουμε "Αλλοι άνθρωποι" και επειδή αυτό είναι δύσκολο, επίπονο και θέλει δουλεία, ας σταθούμε δίπλα σ΄αυτούς που τα έχουνε καταφέρει......ίσως κάποτε, αμ πραγματικά το θελήσουμε, τα καταφέρουμε κι εμείς... Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Πολύ αισιόδοξο το μήνυμά σου μπροστά στις μαύρες μέρες Μαρία μου.
    Μπράβο στο κυρ.Κώστα που μεγαλούργησε με την δύναμη της καρδιάς του.
    Μακάρι να μπορέσουμε όλοι μαζί να σουτάρουμε όσους μας κορόιδεψαν και έπαιξαν
    με τις ζωές μας!

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μαράκι μου γλυκό, γνώριμη η συγκινησιακή δόνηση, τόσο στα μηνύματα που αναφαίνονται, όσο και η "αξιωματική" γραφή σου που τα εκφράζει! "Κατέχεις" την τέχνη της εξιστόρισης πολύ καλά και κάθε σου κείμενο καταφέρνεις με διαφορετικό τρόπο να γίνεται συναρπαστικό! Μπορεί να επαναλαμβάνομαι, αλλά πάντα θα σου εκφράζω τον θαυμασμό μου! Συμμερίζομαι την άποψη σου και χειροκροτώ κάποιες φωτεινές πρωτοβουλίες. Μπορεί να λείπει από την κουλτούρα μας το πνεύμα συνεργασίας και η δράση του "εμείς" και του "μαζί", αλλά λίγο - λίγο κάποιοι σπουδαίοι ανθρώπινοι πολιτισμικοί "φάροι" επηρρεάζουν θετικά το σύνολο κι εμείς οι υπόλοιποι, "πιόνια" ή μη, όπου κι όσο μπορούμε ακολουθούμε και συμμετέχουμε Μαρία μου! Είναι σπουδαίο να διαπλατύνεται ο δρόμος της προσφοράς και της αλληλεγγύης με τη γνησιότητα και την αξία που της πρέπει κι Εσύ, με τιμή και υπόληψη, βάζεις γενναία πλάτη!
    Να είσαι καλά καρδιά μου, να έχεις μια δημιουργική χρονιά με υγεία, οικογενειακή και προσωπική ευτυχία, με ευδόκιμες προοπτικές κι επιτυχία!
    Στέλνω σμάρι τα φιλιά με μια ζεστή κι αγαπημένη αγκαλιά! :))❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καταπληκτικες οι ευχες σου μαρακι μου! Καταπληκτικες! Δηλωνω παρουσα κι ελπιζω να εχουμε μια καλη χρονια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. καλή χρονιά...

    είμαι φανατικός των γηπέδων ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΠΑΓΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Δεν γίνονται θαύματα χωρίς συμμετοχή, όπως δε γίνονται αγώνες χωρίς ομάδα! Με άδεια κερκίδα αγώνας γίνεται, όχι όμως και το αντίστροφο...
    Εξαιρετικό κείμενο Μαρακι μου, σ ευχαριστούμε που μας γνωρισες ένα σπουδαίο άνθρωπο!!
    Φιλιά πολλά κοριτσάκι μου, καλή χρονιά να έχουμε 😘😘😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.