Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Ιστορίες του καφενέ - "What is baklavas?"

Η αίθουσα ομιλιών του κεντρικού ξενοδοχείου, είναι ήδη γεμάτη. Έχουν πλακώσει πελάτες, συνεργάτες και σύσσωμο το τμήμα πωλήσεων της εταιρείας. Ένας αχταρμάς από ντόπιους γιάπηδες, Γερμανούς μεγαλομάνατζερς και βόρειους παρατρεχάμενους. Μιλάνε σε ακατάληπτα αγγλικά, ο καθένας με την προφορά του. Βαβέλ, ώρα δέκα το πρωί, με θέα την Ακρόπολη και θέμα τη νέα σειρά προϊόντων της εταιρείας. Οθόνες αφής, τεχνολογία cloud, οχταπύρηνοι επεξεργαστές και εικονικές βιβλιοθήκες αποθήκευσης. Τoυς παρατηρώ για λίγο και προσπαθώ να μαντέψω τις διαθέσεις τους. Απογοητεύομαι γρήγορα.Οι μισοί χασμουριούνται κι οι άλλοι μισοί είναι στην καφετέρια. Σχολιάζουν το χθεσινό ματς, σκανάροντας με κλεφτές ματιές τις κοπέλες της υποδοχής. Η παρουσίαση αρχίζει και οι θαμώνες κινούνται δύσθυμα προς τις καρέκλες τους. “Good morning to everybody and thank you for being here today”…

Στη δέκατη περίπου διαφάνεια μας διακόπτει ο ήχος μιας αναγγελίας. Μια ανήσυχη φωνή απ’ τα μεγάφωνα, προειδοποιεί για απειλητικό τηλεφώνημα βόμβας. Ακολουθούν οδηγίες για την εκκένωση της αίθουσας και απομάκρυνση απ’ την περιοχή. Όση ώρα μάζευα το λάπτοπ μου και σιχτίριζα την τύχη μου, άκουγα την εκφωνήτρια να λέει: “Όταν ολοκληρωθεί ο έλεγχος της αστυνομίας και επιβεβαιωθεί ότι μπορείτε να επιστρέψετε με ασφάλεια στο χώρο, θα ειδοποιηθείτε απ’ τη γραμματεία”.

Βγαίνουμε στην πλατεία, κάτω απ’ τον αθηναϊκό ήλιο και το βόμβο της πόλης. Ανάμεσα στο πλήθος των περαστικών, φαντάζουμε σαν ένα γραφικό μπουλούκι από κουστουμαρισμένους κομπάρσους, με γυαλισμένα παπούτσια, αλλά λασπωμένα βλέμματα. Χρυσόψαρα έξω απ’ τα νερά τους. Που δεν αναπνέουν, παρά μόνο σε κλιματισμένες αίθουσες, με παχιές μοκέτες και τεχνητούς φωτισμούς. Έχουμε δυο ώρες –τουλάχιστον- κενές. Άδειες. Το απόλυτο τίποτα. Δίχως οθόνες, δίχως ακουστικά, δίχως νούμερα. Δίχως νόημα. Εμείς κι ο ήλιος.




Η ατζέντα της ημέρας δεν προέβλεπε αυτή την αναπάντεχη βόλτα. Αμαθείς και απαίδευτοι να λειτουργούμε δίχως πρωτόκολλο και χρονικά πλαίσια, βαδίζουμε προς το ιστορικό κέντρο. Κάποιοι το βρήκαν σαν αφορμή να το σκάσουν επιτήδεια και να γυρίσουν στο λαγούμι τους. Οι υπόλοιποι, αναλάβαμε να ξεναγήσουμε τους ξένους καλεσμένους μας στα στενά της Αθήνας. Στην αναπάντεχη περιπλάνησή μας στα σοκάκια της Πλάκας, το κέφι άρχισε να ζωντανεύει στην παρέα. Δεν αργήσαμε να βλέπουμε με καλό μάτι, την αναβολή της παρουσίασης.

Σ’ ένα απόμερο καφενεδάκι, οι ξένοι κοντοστέκονται. Βγάζουν τα κινητά και τραβάνε φωτογραφίες. Με φόντο τον ιερό βράχο, ξεπροβάλλει ένα παλιό παραδοσιακό μαγαζάκι, με πέτρινη πρόσοψη και ξύλινο διάκοσμο. Στο πλακόστρωτο πεζοδρόμιο, αραδιασμένα μια σειρά από σιδερένια τραπεζάκια, όλα βαμμένα μπλε, μ’ ένα λευκό σεμεδάκι και μια γλαστρούλα με βασιλικό στο κέντρο τους. Στο παλιό χαγιάτι πάνω απ’ το καφενείο, κυματίζει μια ελληνική σημαία. Κι ακριβώς από κάτω, στον παχύ ίσκιο μιας μουριάς με ασβεστωμένο κορμό και αστραφτερά φύλλα, μια παρέα νεαρών σερβίρονται αχνιστό καφέ σε μπακιρένια μπρίκια, μια κανάτα δροσερό νερό και μεγαλοπρεπείς μερίδες μπακλαβά. Ένας ηλικιωμένος κύριος με κάτασπρη ποδιά τυλιγμένη στη μέση του, ένα κλωνάρι βασιλικό στηριγμένο στ’ αυτί του και μια καρό πετσέτα κρεμασμένη στον ώμο του, τους αραδιάζει με θόρυβο τα πιατέλα με τα γλυκά. Οι μυρωδιές απ’ τα σορόπια φτάνουν ως τα ρουθούνια μας. Στα λαρύγγια των ξένων διαγράφονται μικροί κόμποι που ανεβοκατεβαίνουν ξέφρενα.


Δίχως δεύτερη σκέψη, παρατάνε πάνω στο πλακόστρωτο τις τσάντες με τα λάπτοπ και ενώνουν με άφατο ενθουσιασμό τραπεζάκια και καρέκλες. Σαν μικρά παιδιά που ξαφνικά ανακάλυψαν μια αλάνα και ξαμολιούνται για παιχνίδι. “Με το μαλακό παιδιά!” τους φωνάζει ο συμπαθητικός καφετζής. “Από πού ξεφυτρώσατε όλοι σας ξαφνικά;”. Αναλαμβάνω χρέη δραγουμάνου και του εξηγώ τι έχει προηγηθεί. Με ύφος στομφώδους παρουσιαστή, του λέω: “Είναι μεγαλοστελέχη της εταιρείας μας και θέλω να τους περιποιηθείτε, κύριε… πώς είπαμε σας λένε;”. “Μιχάλη με λένε και περιττή η υπόδειξη παιδί μου. Εδώ, όλοι εξυπηρετούνται με το παραπάνω. Βολευτείτε κι έρχομαι σε λίγο για παραγγελία”.

Κάποιοι εισχωρούμε με περιέργεια στα ενδότερα του μαγαζιού για να χαζέψουμε το διάκοσμο. Πέτρινοι τοίχοι, στολισμένοι με παλιές φωτογραφίες επωνύμων που ήταν θαμώνες του καφενείου, ασπρόμαυρο μωσαϊκό και μαρμάρινα τραπέζια με μαντεμένια πόδια από παλιές ραπτομηχανές. Στα ράφια μιας πατιναρισμένης σερβάντας, γυάλες με γλυκά κουταλιού, χειροποίητες μαρμελάδες και σερμπέτια. Δεν αργήσαμε να συγκεντρωθούμε όλοι πάνω απ’ τη βιτρίνα με τα γλυκά, σαν τις μέλισσες που μυρίστηκαν νέκταρ. Πάνω στις σχάρες, ήταν αραδιασμένα ταψιά με γαλακτομπούρεκα και μπακλαβάδες. Ο θηριώδης Ολλανδός που στεκόταν δίπλα μου, με ρώτησε τι γλυκό είναι αυτό, με τον αντίχειρά του κολλημένο στο τζάμι της βιτρίνας. “Τhis is baklavas”, του απαντάω.


O κυρ-Μιχάλης ήρθε κοντά, για να μας δώσει τα φώτα του στις απανωτές ερωτήσεις και στα επιφωνήματα θαυμασμού του Ολλανδού.
What is baklavas?” ρωτάει ο Ολλανδός κι εγώ μεταφράζω στον κυρ-Μιχάλη.
Τον μπακλαβά, πες του, πρώτα τον τρως κι ύστερα τον αναλύεις”.
Το επόμενο δίωρο κύλησε σα δροσερό νεράκι. Στη λιακάδα του πρωινού, με θέα την Ακρόπολη και με τις γεύσεις του γλυκού και του καφέ στη χόβολη να μεθάνε τους ουρανίσκους μας, χαλαρώσαμε, λύσαμε τις γραβάτες μας και αφεθήκαμε σε φιλικές κουβέντες. Μοιραστήκαμε τα προσωπικά μας, τις ανησυχίες μας και τους προβληματισμούς μας. Οι ξένοι ενθουσιάστηκαν με την εξυπηρέτηση του κυρ-Μιχάλη, που πηγαινοερχόταν ασταμάτητα για να μας περιποιηθεί. Κάθε τόσο ρώταγε “Όλα καλά παιδιά; Να κεράσω μια λεμονάδα σπιτικιά, να πάνε κάτω τα σορόπια;

Το καφενείο είχε ήδη γεμίσει από τουρίστες και παρέες περαστικών, αλλά εκείνος επέστρεφε σαν πιστό σκυλί. Καθάριζε τα τασάκια, έφερνε κανάτες με δροσερό νερό, μας έκανε χωρατά κι έκλεινε διαρκώς το μάτι στον Ολλανδό.

Να ετοιμάσω ουζάκια παιδιά; Έχω και καλό μεζέ σήμερα. Γαύρο μαρινάτο, λαδοτύρι σαγανάκι και λιαστή ντομάτα”. Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του κι ο Ολλανδός σηκώθηκε ενθουσιασμένος, αλαλάζοντας “Ouzo!... Yes my friend! I love Ouzo!...”. Ήμουν αχρείαστος πλέον στη μεταξύ τους επικοινωνία. Μιλάγανε ήδη μια κοινή γλώσσα οι δυο τους.

Ο κυρ-Μιχάλης άδειασε τα τραπέζια μας και κατευθύνθηκε στο μαγαζί για να ετοιμάσει την παραγγελία μας. Την ώρα που έφερνε τα πρώτα κατοσταράκια με τα σωληνωτά ποτήρια, χτύπησε το τηλέφωνο. “Απ’ τη ρεσεψιόν σας τηλεφωνώ. Μπορείτε να επιστρέψετε αμέσως. Η έρευνα ολοκληρώθηκε και αποδείχτηκε φάρσα. Λυπούμεθα για την ταλαιπωρία. Δυστυχώς θα πρέπει να ολοκληρώσετε στo επόμενo δίωρο, γιατί η αίθουσα είναι κλεισμένη για την επόμενη εκδήλωση. Εάν επιθυμείτε, λόγω της προχωρημένης ώρας, μπορούμε να σας σερβίρουμε γλυκόξινα φίνγκερ φουντ με ελαφρύ κοκτέϊλ. Θα υπάρξει βέβαια μια μικρή οικονομική επιβάρυνση…”.

Ενημέρωσα τους ξένους για το τηλεφώνημα κι όλοι πέσανε σε μαύρες πλερέζες. Ο Ολλανδός ωρυόταν δίπλα μου “Oh shit…”. Ο κυρ-Μιχάλης ψυχανεμίστηκε τι είχε συμβεί κι άνοιξε σα φτερούγες τα χέρια του για να μας κάνει όλους μια αγκαλιά. “Μη σκάτε ρε παιδιά!... Αμέτε στη δουλειά σας κι άμα αποκάμετε, ελάτε πάλι. Δε κουνάει ο καφενές. Θα σας φυλάξω και τους μεζέδες και θα κεράσω και γιαουρτάκι με γλυκό κυδώνι… Ψες βράδυ το μαστόρεψε η Μαριώ μας”.

Σηκωθήκαμε απ’ τις καρέκλες σα δαρμένα σκυλιά. Ο Ολλανδός μου έκανε νόημα. Μου ζήτησε να πω στον κυρ-Μιχάλη να μας περιμένει και πως τον ευχαριστεί πολύ για τη φιλοξενία και την περιποίηση. Του τα μετέφερα αυτολεξεί κι ετοιμαζόμουν να τον πληρώσω και να τον αποχαιρετίσω.

“Χρωστώ κάτι στον Ολλανδό σου. Μιαν απόκριση γι αυτό που με ρώτησε νωρίτερα”.
“Τι σημαίνει μπακλαβάς, εννοείς;”
“Ναι… πες του πως ο μπακλαβάς είναι σαν τη ζωή. Πρέπει να κρατάει την παράδοση, να έχει καλή γέμιση, να τραγανίζει άμα τον δαγκώνεις και να μοσχομυρίζει αγνά υλικά”…




Οι αυτοτελείς ιστορίες του καφενέ, σερβίρονται χάρη στην Αριστέα που έχει αναλάβει το στήσιμο και το συντονισμό. Συμμετέχουν τα εξής ιστολόγια:

Δημήτρης Ασλάνογλου, που φιλοξενήθηκε από την Αριστέα
Αγριμιώ, http://agrimio.wordpress.com/
Έλενα, http://miakalimera.blogspot.gr/
Xris Kat, http://neraidodimiourgies37.blogspot.gr/
Κική, http://ekfrastite.blogspot.gr/
Sofia Sofaki, http://happiness-bonheur.blogspot.gr
Μαρία Νι, http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/
Γεωργία, http://armoniaart.blogspot.gr/
Κάτια, http://katitimou.blogspot.gr/
Lysippe, http://on-the-up-and-up.blogspot.gr/
Γλαύκη, θα φιλοξενηθεί από http://pistos-petra.blogspot.gr/
Κατερίνα Βερίγκα, http://positive-thinking-greece.blogspot.gr
Λεβίνα, http://levina-imagination.blogspot.gr
Δέσποινα, http://www.mamadesekrisi.blogspot.gr/
Katerina Koko, http://followkoko.blogspot.gr
Κλαυδία, θα φιλοξενηθεί από http://pistos-petra.blogspot.gr/
Έλλη, http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Κατερίνα Βαλσαμίδη, http://apopsitexnis.blogspot.gr
Μαριλένα, http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Μαρία(me maria), http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Μαρία Έλενα, http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/
Φλώρα, http://texnistories.blogspot.gr/
Πέτρος (Ακυβέρνητος) http://akivernitos.blogspot.gr/
@ριστέα, http://princess-airis.blogspot.gr/

68 σχόλια:

  1. "ο μπακλαβάς είναι σαν τη ζωή. Πρέπει να κρατάει την παράδοση, να έχει καλή γέμιση, να τραγανίζει άμα τον δαγκώνεις και να μοσχομυρίζει αγνά υλικά”…

    Kαλή σου μέρα Μαράκι μου (υπέροχο!) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μια σιροπιαστή καληνύχτα Τζινάκι μου γλυκό!
      Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη σου στον καφενέ ;-)

      Διαγραφή
  2. Yπέροχο! Τόσο γλαφυρό και γεμάτο εικόνες! Μια ιστορία που κρύβει και μαθήματα ζωής και που είναι τόσο αληθινή!
    Καλή σου μέρα Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Αννούλα μου!
      Ο κυρ-Μιχάλης σ' ευχαριστεί πολύ που τίμησες με την παρουσία σου τον καφενέ του!
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  3. Καλά... εσύ πήγες την αφήγηση χιλιόμετρα πιο πέρα!
    Τι να σου πω βρε Μαρία; Πως καταφέρνεις να οπτικοποιείς τις σκέψεις σου με αυτόν τον μαγικό τρόπο; Την ώρα που διάβαζα για τον μαρινάτο γαύρο, το λαδοτύρι σαγανάκι και τη λιαστή ντομάτα, μου 'ρθε να παραγγείλω.

    Έχω την αίσθηση πως Κυρ Μιχάληδες υπάρχουν πολλοί ακόμη και σήμερα. Και Μαρίες που βάζουν όλη τη μαστοριά τους στην κουζίνα, και γραφικά καφενεδάκια με μπακιρένια μπρίκια και δίσκους, και ζεστές γωνιές να απολαύσεις με την ησυχία σου έναν αληθινό καφέ μέσα σε αγαπημένες μυρωδιές και καλούς ανθρώπους.

    Άντε τώρα να μεταφράσεις στον Ολλανδό πως βρέθηκε μπροστά του ένα άγνωστο γεροντάκι που ήθελε να τον κεράσει.
    Καλή σου ημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου ρε Πέτρο μερακλή!
      Δεν θα σταματήσω να το λέω, πως αν δεν έριχνες την ιδέα και το πρώτο σφύριγμα, δεν θα γραφόντουσαν όλες αυτές οι ιστορίες. Και κρίμα δηλαδή, γιατί το καφενείο αναβιώνει και πάλι στη σύγχρονη Ελλάδα.
      Ο δε Ολλανδός πήγε ...αμετάφραστος!
      Καλό βράδυ Ακυβέρνητε!

      Διαγραφή
  4. Θέλω να πάω στο καφενείο του κυρ Μιχάλη τώρα!!!!!!!!!
    Να παραγγείλω μπακλαβά (που δεν τον τρωω αλλά μετά από το κείμενό σου θα τον φάω)!!
    Μετά να παραγγείλω ουζάκι με λαδοτύρι σαγανάκι και γαύρο μαρινάτο!!!!!!!!!!!!!
    Επίσης θέλω να γνωρίσω τον κυρ Μιχάλη!!!!
    Μην μου πει κανείς ότι δεν είναι αληθινό πρόσωπο δεν το πιστεύω!!
    Κάπου υπάρχει!
    Αντε Μαρία περιμένω!!!!
    Δεν θα μας ξεσηκώνεις και μετά θα μας αφήνεις στα κρύα του λουτρού!
    Βρες το καφενεδάκι και φύγαμε!!!
    Πολλά πολλά φιλιά!
    Μου χάρισες μια πολύ όμορφη εικόνα για να ξεκινήσω την μέρα μου σήμερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου ούτε εγώ τον τρώω.
      Για το καφενεδάκι κάτι θα κάνουμε. Υπάρχουν πολλά στα πέριξ. Κάτι έχω στο μυαλό μου...
      Χαίρομαι που συνέβαλα στο όμορφο ξεκίνημα της μέρας σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Αμάν μάνα μου και με λίγωσες με τα σερμπέτια και τα σορόπια να τρέχουν απ' το κουτάλι!
    Τι περιγραφή ήταν αυτή ; αφού εγώ το είπα το αι σιχτίρ που μας διέκοψαν για επιστροφή στο συνέδριο!
    Άσε με εμένα με το γαυράκι και το ούζο κι όταν τελειώσετε ελάτε να βάλετε ένα χεράκι να σηκωθώ
    απ' το τραπέζι!!
    Τι όμορφη ιστορία σκάρωσες Μαράκι μου...
    Θα το πω αλλιώς... σαν βιρτουόζος έπαιξες με τις νότες της όρασης, της γεύσης, της ακοής, του συναισθήματος.

    Υπέροχος τρόπος να ξεκινήσω την ημέρα μου κι αν ήσουν κοντά θα σου πρόσφερα
    μια αγκαλιά αγριολούλουδα από την βόλτα που θα κάνω σε λίγο...

    Την Καλημέρα και τα φιλιά μου :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι σαν να τα πήρα! Ευχαριστώ πολύ Λεβίνα μου γλυκιά και μπακλαβαδένια!
      Γέλασα με το σιχτίρισμά σου...
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  6. …που δεν αναπνέουν, παρά μόνο σε κλιματισμένες αίθουσες,
    …δυο ώρες κενές, δίχως οθόνες, δίχως νούμερα… =το απόλυτο τίποτα…
    Στον καμβά μιας συνάθροισης, σ’ ένα όμορφα περιγραφόμενο περιβάλλον, καταφέρνεις, Μαρία, να “ζωγραφίσεις” τους homo othonius. Αυτούς τους τύπους που έχουν διαχυθεί στις θέσεις εξουσίας και βλέπουν τον κόσμο μέσα από τα νούμερα πάνω στις οθόνες…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "homo othonius" !!!!
      Μα τι ωραία έκφραση! Την υιοθετώ με την άδεια σου.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Άρη μου. Εκτός απ' την πολύτιμη παρουσία σου, μου μαθαίνεις όμορφες λέξεις και πρωτότυπες εκφράσεις.
      Να'σαι καλά, σ' ευχαριστώ από καρδιάς!

      Διαγραφή
  7. Oh shit…
    φίνγκερ φουντ με ελαφρύ κοκτέϊλ vs ούζο με γαύρο μαρινάτο, λαδοτύρι σαγανάκι και λιαστή ντομάτα !

    Σημειώσατε 2 !

    Η ιστορία σου σαν τον μπακλαβά Μαρία μου: Κράτησε την παράδοση, είχε καλή γέμιση, τραγάνισε και να μοσχομύρισε!

    Καλημέρα και τα μοσχομυριστά φιλιά μου!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστάκι μου γλυκό σ' ευχαριστώ που έβγαλες το σκορ. Φαβορί ο γαύρος ;-)
      Να'σαι καλά και καλή επιτυχία σ' αυτά που σκαρώνεις.
      Μια γλυκιά καληνύχτα σου στέλνω!

      Διαγραφή
    2. Με πολλή ευγένεια η Αριστέα μας, δεν εξόρκισε τον μπακλαβά....
      Εγώ πάλι μπακλαβά ψηφίζω και με τα δύο χέρια.

      Διαγραφή
  8. Τι μυρωδιές!!! Γάυρος, λαδοτύρι σαγανάκι... μμμμ... και ούζο...
    Τελικά δεν θέλει ο άνθρωπος και πολλά για να είναι ευτυχισμένος.
    Γεύση όμορφης Ελλάδας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά, έχουμε όλες τις προϋποθέσεις για να ζούμε μικρές ευτυχισμένες στιγμές.
      Στην πιο όμορφη γωνιά του κόσμου.
      Μαράκι μου σ' ευχαριστώ πολύ που κατηφόρισες ως τον καφενέ μας!

      Διαγραφή
  9. ιδού πόσο περίτεχνα και πανέμορφα ξετύλιξες τη ζωή του "πρέπει" και τη ζωή "ΖΩΗ"! με τις μυρουδιές της, τις γεύσεις της, τη συντροφικότητά της, τα χρώματά της, την ευγένεια και τον ενθουσιασμό της. πλάνα γυρισμένα με μαεστρία κι αγάπη, έτσι όπως μόνο εσύ ξέρεις να γυρίζεις! με μετέφερες εκεί, ανάμεσά τους, και σαν ήρθε η ώρα να φύγω μαζί τους, έφυγα γεμάτη από γλυκά κι ανθρώπινα συναισθήματα.
    σ' ευχαριστώ αγάπη μου, να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε τώρα... με τέτοια αποφώνηση... τύφλα να' χει όλο το ταψί του μπακλαβά!
      Με συγκινείς πολύ Βίκυ μου...
      Να'σαι καλά μάτια μου!

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα Μαράκι
    Είδες τελικά λυγούν κι οι άκαμπτοι
    τρόποι των κουστουμαρισμένων μπροστά
    σε έναν θεϊκό μπακλαβά....
    Άψογη η διήγησή σου με ταμπεραμέντο
    από Ελλάδα που εξακολουθεί να φυλάει παραδόσεις!!!!


    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ έχω δει κουστουμαρισμένους να κάνουν μπλονζόν στους μπουφέδες και να ξεχνούν και πρωτόκολλα και πτυχία και καθωσπρεπισμούς.
      Να'σαι καλά Ελενάκι μου, σ' ευχαριστώ απέραντα για τα λόγια σου!

      Διαγραφή
  11. αχ τι ομορφη ιστορια και τι γλυκια η επεξηγηση του μπακλαβα στο τελος!
    πολυ μου αρεσε Μαρια μου!
    συγχαρητηρια!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κικίτσα μου γλυκιά σ' ευχαριστώ πολύ για τα σιροπιαστά σου λόγια!
      Να'σαι καλά κοπέλα μου!

      Διαγραφή
  12. Πολύ όμορφα μας μετέφερες στα στενά της Πλάκας , στην παράδοση και στην γλύκα του μικρού καφενέ.
    Υπέροχο όπως πάντα .
    Καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ που με ακολούθησες Νικόλ μου!
      Καλό βράδυ να έχεις!...

      Διαγραφή
  13. Πω πω τι γραφικά εκεί στα Αναφιώτικα να πίνεις το καφεδάκι σου!!!!! Ο χρόνος σταματά και τα πάντα είναι όπως τότε!!!!! Τι λες πάμε εκεί για το καφεδάκι μας??????????
    Φιλιά πολλά!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται!
      Κι αν είναι κι η Κλαυδία μαζί μας, νομίζω πως θα το συνδυάσουμε με μια μίνι ξενάγηση ;-)
      Ανυπομονώ...

      Διαγραφή
  14. Είμαι σίγουρη πως κέρασες εσύ τους μπακλαβάδες και τα ούζα...
    Καταλαβαίνω πως ο χώρος ταίριαζε πιο πολύ σε σένα και
    σίγουρα ένιωθες υποχρεωμένη να τους μπάσεις έστω και για λίγο
    σ' ότι λέγεται ομορφιά της Αθήνας και αυθεντικότητα.
    Όσο για τη ζωή και τον μπακλαβά...
    υπάρχουν καταπληκτικοί μπακλαβάδες και άλλοι που είναι αποτυχημένοι....
    Φοβάμαι όμως πως δεν έχει να κάνει κάποιες φορές με την τέχνη του μπακλαβατζή.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα μου η ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Όπως και το καφενεδάκι του κυρ-Μιχάλη...
      Θα το έκανα όμως με μεγάλη μου χαρά!
      Και ναι, έχεις δίκιο. Δεν είναι όλοι οι "μπακλαβάδες" πετυχημένοι...
      Φιλιά πολλά κι από μένα Φλώρα μου!

      Διαγραφή
  15. Εξαιρώ ότι μου τρέχουν τα σάλια με τους μπακλαβάδες σου (κάνω δίαιτα λέμε, λυπηθείτε με!) υπήρξε άνθρωπος που βρέθηκε μέσα σε τέτοια γειτονιά και την απαρνήθηκε για ένα παλιοσυνέδριο;; Τρελός θα ήταν. Εγώ θα είχα μείνει εκεί και θα είχα "σαπίσει" στο καφενείο του κυρ-Μιχάλη... ! Καλό απόγευμα ώρε Κανελλάκη μυρωδάτο! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι δίαιτα κάνεις ωρέ Θεά; Τι να χάσεις μάνα μου; Δεν έχεις ανάγκη εσύ.
      "Μπακλαβάς" καμαρωτός!!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  16. Αχ βρε Μαρία μου! Οι ιστορίες σου, ψιλοδουλεμένα σεμεδάκια, φωτίζουν σα λιακάδα το τραπέζι της ζωής.
    Σε τέτοιο "σεμεδάκι", ποιος μπορεί να αντισταθεί; (ούτε καν ο Μαζεστίξ)
    Να είσαι καλά, γλωσσοπλέχτρα μου εσύ, τεχνίτρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Γλωσσοπλέχτρα"... πολύ μου άρεσε!
      Αννούλα μου γλυκιά σ' ευχαριστώ πολύ που ήρθες στην παρέα μας και ήπιαμε μαζί (νοερά) το καφεδάκι μας.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
    2. Για να ξέρεις : διαβάσαμε την ιστορία σου μαζί με τον άντρα μου. Λίγο αργότερα, πήγε και έφερε μπακλαβάδες!! :-)

      Διαγραφή
    3. Ψηφίζω σύζυγο Άννας δαγκωτό!

      Διαγραφή
    4. Χαχαχα... α ρε Άννα! Να'σαι καλά μου έφτιαξες τη διάθεση. Άλλη μια ψήφος κι από μένα για τον άντρα σου!
      Δωσ' του ένα μεγάλο φιλί και σας ευχαριστώ πολύ!!!

      Διαγραφή
  17. Πολύ ωραίος ο κυρ Μιχάλης!
    'Ο μπακλαβάς είναι σαν τη ζωή'.....
    Αχ.......Θέλω κι εγώ καφεδάκι από τα χέρια του κυρ Μιχάλη σου!

    Πολλά πολλά φιλάκια:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε κυρ-Μιχάλη δεν διαθέτει το κατάστημα. Αν θες όμως καφέ απ' τα χεράκια μου, η πρόσκληση είναι ανοιχτή Σερενάτα μου. Πες το εσύ και θα κανονίσω και για μπακλαβά ;-)
      Άλλα τόσα φιλάκια κι από μένα!

      Διαγραφή
  18. Γέμισα εικόνες, αρώματα, γεύσεις και γλύκα!!
    Με μάγεψε το κείμενο...
    Πολλά συγχαρητήρια...Υπέροχο!
    Καλό βράδυ...
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννιώ μου να'σαι καλά!
      Σ' ευχαριστώ πολύ που ήρθες ως εδώ...
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  19. τι γλυκια κι αναλαφρη ιστορια!οτι επρεπε για να ξαλαφρωσω απο μια αγχωδη μερα.με γεμισες αρωματα και χρωματα ελλαδας!η φωτο απο το μελινα στην πλακα;φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πεταλούδα μου πολύ χαίρομαι που ξαλάφρωσα λίγο τη μέρα σου!
      Η φωτό είναι από δρομάκι της Πλάκας. Το καφέ Μελίνα είναι σε άλλο στενό. Αλλά μου θύμησες τώρα, πως έχω να πάω καιρό κατά κει...
      Φιλιά πολλά σου στέλνω!

      Διαγραφή
  20. Γράφεις υπέροχα και αξίζουν τα κείμενά σου να τα διαβάζουμε όλοι μας... Πρότεινα στους γνωστούς μου να περάσουν μια βόλτα απο το ιστολόγιο σου και έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια...Δυνατοί αναγνώστες (φιλόλογοι) ενθουσιάστηκαν... περιμένουνε τα υπόλοιπα δημιουργήματά σου με ανυπομονησιά...σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να έχεις την υγεία σου, έμπνευση και μπόλικες διακρίσεις γιατί σου αξίζει...καλή συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειλικρινά σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου! Με συγκινούν και με τιμούν.
      Καλωσόρισες στο Απάγκιο!!!!

      Διαγραφή
  21. Γίνεται να μου γράφεις κάθε μέρα κι από μια ανάρτηση για την Πατρίδα; Να μεθώ από Ελλάδα..
    Φιλί γλυκό από Μελβούρνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι αμέ... άμα είναι να μεθάς από Ελλάδα, αναλαμβάνω να σερβίρω μπακλαβάδες και ουζάκια μέχρι τελικής πτώσης ;-)
      Φιλί αναχωρεί από Αθήνα, με προορισμό μια ψυχή στην Μελβούρνη !

      Διαγραφή
  22. Φοβερή!Φοβερή!Σαν το νεράκι κυλάει η γραφή σου!
    Υπέροχη ιδέα...αυτό που χρειαζόμαστε όλοι.Να ξεφεύγουμε για λίγο από προγράμματα και πρωτόκολλα και να ζούμε έστω για λίγο εκτός προγράμματος....
    μια ''βόμβα'' μπορεί τελικά να μας κάνει και καλό!
    υ.γ πάω για μπακλαβά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σ' ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης σου στις "βομβιστικές" επιθέσεις!
      Τελικά, η ζήτηση μπακλαβά από χτες, πρέπει να παρουσίασε αύξηση ;-)

      Να'σαι καλά Flore!!!

      Διαγραφή
  23. Τι είναι μπακλαβάς?...μόνο εσύ θα μπορούσες να δώσεις την πιο τέλεια περιγραφή...
    Και ζωή επίσης είναι να ξεφεύγεις έστω και για λίγο από τα καθημερινά, για να μπορείς να φας εκείνον τον μπακλαβά που μοιάζει τόσο μαζί της!
    Γεμάτη εικόνες, αρώματα και γεύσεις η ιστορία σου, με συνεπήρε....χώθηκα ανάμεσά τους κι έφαγα, ναι, το ομολογώ εκείνον το γαύρο...πώς να αντισταθώ?
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά, ο γαύρος έκλεψε την παράσταση!
      Μαράκι μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου!
      Να'σαι καλά και καλό βράδυ σου εύχομαι :-)

      Διαγραφή
  24. Είχα δει Μαρία μου την "μπακλαβαδένια" σου ανάρτηση πριν δυο μέρες, αλλά περίμενα τη κατάλληλη στιγμή να έρθω να σε διαβάσω...να μην είμαι βιαστική, να έχω κοντά μου δροσερό νεράκι (μια και δεν πίνω καφεδάκι ούτε και ουζάκι) να έχω και το κατιτίς μου να τσιμπήσω όπως τραγανά σπιτικά μπισκοτάκια γιατί που νάβρω μπακλαβά να μη ζηλέψω... και τώρα που τέλειωσε το διάβασμα, αισθάνομαι πολύ χορτάτη, ξέρεις αυτή την μέσα-έξω "πληρότητα"...
    ΑΦιλάκια πολλά μ' ένα πλατύ χαμόγελο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου σ' ευχαριστώ πολύ που συνόδευσες τον "μπακλαβά" μου, με τα σπιτικά σου μπισκοτάκια, την όμορφη παρέα σου και το δροσερό σου νεράκι...
      Στην υγειά σου και να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  25. Η πιο σιροπιαστή ανάρτηση ever!!! Μας λίγωσες! Για μπακλαβά και για ζωή!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία μου σ' ευχαριστώ πολύ για το σιροπιαστό σου σχόλιο!
      Και τα δικά μου φιλιά και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  26. Ταινία μικρού μήκους είδα πάλι μαζί σου Μαράκι μου!
    Με τρέλανες με τον μαρινάτο γαύρο...Είναι αδυναμία μου! Μια μερίδα μόνο για εμένα...
    Διάβασα ή καλύτερα ρούφηξα την ιστορία τρώγοντας ένα κομμάτι μπακλαβά που ευτυχώς είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που μας είπε ο κυρ Μιχάλης. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση απ το να διαβάζεις για μπακλαβά και ταυτόχρονα να τον γεύεσαι!
    Πολλά φιλιά και Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Κατερίνα μου εσύ το βίωσες στην κυριολεξία! Μπουκιά και ανάγνωση...
      Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου Κατερίνα!!!
      Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!

      Διαγραφή
  27. Εξαίσια η ιστορία σου Μαρία μου, με "πανοραμικη" θέα εικόνων και ευφράδεια λόγου. Μας μπόλιασαν υπερηφάνεια τα ελληνικά "Φ" του κυρ Μιχάλη: Φιλία, Φιλοξενία Φιλότιμο κι η Φιλοσοφία του μπακλαβά όπως την απέδωσες, γλύκανε την ψυχή μας, ενώ "ξαράχνιασες" με μαεστρία την υποκουλτούρα των "δήθεν" επιτυχημένων και την αποβλάκωση στην μίζερη ρουτίνα τους. Πάντα μας συγκινείς συθέμελα! Μου άρεσε πάρα πολύ η Υπέροχη Ιδέα σου Μαρία μου, διαβάσαμε και διαβάζουμε αριστουργήματα. Μέχρι κι εγώ πειραματίστηκα για πρώτη φορά σε διήγημα...
    Να είσαι καλα πατριωτάκι μου και να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
    Φιλιά πολλά με ολόθερμη αγκαλιά!:-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πατριωτάκι μου... (την πιο τιμητική προσφώνηση μου έκανες)
      Δεν το περίμενα πως θα βγάλει τόση έμπνευση αυτή η ιδέα. Τελικά, ίσως όλοι έχουμε κρυμμένη μέσα μας τη λαχτάρα για ένα "καφενείο", μια παρέα, ένα καφέ με κουβέντα.
      Σ' ευχαριστώ ολόθερμα για τα γλυκά σου λόγια Κατερίνα μου. Με τυλίγουν κάθε φορά, σαν ένα σιρόπι μοσχοβολιστό! Να'σαι καλά!!!

      Διαγραφή
  28. Αχ!! ο κυρ Μιχάλης και ο μπακλαβάς του..!!!! μα έτσι δεν είμαστε εμεις οι έλληνες Καννελάκι μου; να σκοτωθούμε να περιποιηθούμε τους ξένους μας...και ποιος άλλος από εσένα θα μπορούσε να μας δώσει τον. τον απολαυστικό κυρ Μιχάλη με τον μπακλαβά του και τον γαύρο του!!! σε ευχαριστούμε...για την κάθε φορά που σε απολαμβάνουμε...
    υ.γ. αν κατέβεις Κρήτη να μου πείς να σου φτιάξω...και ας μην είμαι ο κυρ Μιχαλης..χι.χιχ. φιλώσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλάκι μου κάτι παραπάνω ξέρεις εσύ από φιλοξενία. Είμαι σίγουρη πως κρύβεις έναν θηλυκό "Κυρ-Μιχάλη" μέσα σου. Με τη σοφία, την αγάπη και τη μερακλίδικη στάση ζωής.
      Θα σου'ρθω, εννοείται ;-)

      Διαγραφή
  29. Το μονο θαρρος που ειχα σαν παιδι
    ηταν να πηγαινω καθε μεσημερι
    στο ζαχαροπλαστειο
    και να παιρνω ενα κομματι μπακλαβα.
    Προφανως αυτα τα "αγνα υλικα"
    νικουν τη φοβια
    του να εισαι ο εαυτος σου

    Με αγνη αγαπη.......το αγριο μελι του baklavas

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άγριο, μυρωδάτο αλλά και δυσεύρετο.
      Κι εγώ τυχερή που το "γεύομαι".

      Βάλε άλλη μια μερίδα αγνής κι από μένα... Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  30. Υ-ΠΕ-ΡΟ-ΧΟ!!!!!
    Η αφήγησή σου κυλάει σαν ποταμάκι κι είναι ολοζώντανη!!!
    Ο λόγος σου είναι στολίδι χωρίς τίποτα περιττό. Η απόλυτη φυσική κομψότητα!!!!
    Το απόλαυσα πραγματικά σαν να ήμουν εκεί...

    Αν αναρτήσεις το ποίημά σου, θα επανέλθω!!!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε Γλαύκη μου πολύ με τιμάς με τα σχόλιά σου! Το λόγο τον κατέχεις και τον υπηρετείς πιστά και οι παρατηρήσεις σου είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες για μένα.
      Το ποίημα θα αναρτηθεί συντόμως ;-)
      Να'σαι καλά και σ' ευχαριστώ ειλικρινά!

      Διαγραφή
  31. Αχ Μαράκι μου μπακλαβαδάκι μου σιροπιαστό εσύ!!!!
    Μέλι στάζει η πένα σου και κέρνας μας!! :)))
    Ολη η φιλοξενία κι η λεβεντιά του λαού μας μέσα από τα άξια χεράκια του κυρ Μιχάλη σου!!! Μυρωδιές κι αρώματα στο τηγάνι και στα σοκάκια!! Α ρε Ελλάδα πως σε καταντήσανε!!!! Βάστα γερά!!
    Φεύγω ξερογλύφοντας τα δαχτυλάκια μου και τα μουστάκια μου από τα σερμπέτια που μας τράταρες Μαρία μου κυρά κι αρχόντισσα!!!
    Φιλάκια ολόγλυκα και καλό σ/κ να χεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πωπώ λιγώσαμε απόψε... Σορόπια εγώ, σερμπέτια εσύ με τα σχόλιά σου, κολλήσαμε Μαριλένα μου!
      Να'σαι καλά ρε Μαριλενάκι!!!
      Καλό Σαββατόβραδο να έχεις:-)

      Διαγραφή
  32. Τι να προσθέσω τώρα εγώ Μαράκι μου γλυκό, θα επαναλάβω αυτό που έγραψε η Στεφανία πιό πανω.....με έχει κατακλείσει αυτή η "πληρότητα" μέσα-έξω...και αυτό μου συμβαίνει κάθε φορά που σε διαβάζω......Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.