Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Λαϊκή Ελλάδας γεια σου!



Σ’ έναν πάγκο της λαϊκής αγοράς, ακούω τον νεαρό παραγωγό να τραγουδάει με στεντόρεια φωνή και να αυτοσχεδιάζει ανάλογα με την αγοραστική κίνηση της μέρας: «Και με πιάνουν τα κλάματα/ που δεν φεύγουν τα πράματα…». Οι περαστικοί σκάνε χαμόγελα και πλησιάζουν τον πάγκο με τα ζαρζαβατικά. Σε κάθε αγορά, δώρο κι ένα ματσάκι σέσκουλο ή λάπαθο. Προσφορά του καταστήματος. «Θα με βοηθήσεις να τα φορτώσω στο καρότσι;» τον ρωτάει μια ηλικιωμένη κυρία. «Για σας, θα τα πήγαινα ως την Κίνα!», απαντάει με μαλαγανιά ο νεαρός, ενώ της τακτοποιεί τα ψώνια. Ξαναρχίζει το ρεσιτάλ τραγουδιού, τακτοποιεί τις ντάνες με τα σπανάκια και τα σταμναγκάθια και ταυτόχρονα δίνει ρέστα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αν δεν φοβόμουν πως θα με πάρει στο ψιλό, θα του έδινα συγχαρητήρια για την πιστή εφαρμογή των βασικών τακτικών μάρκετινγκ που εφαρμόζει στην επιχείρησή του. Κι ας μην το έχει σπουδάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο. Αυτοδίδακτος και σε απόλυτη επαφή με τη βασική αξία της αγοράς. Το μάρκετινγκ ξεκινάει, όταν έχει ήδη ψωνίσει ο πελάτης. Κι όχι πριν.

Αδιαμφισβήτητα, οι κορυφαίες ατάκες εμπνέονται και ερμηνεύονται απ’ τους πάγκους με τα ψάρια. Είναι μια μικρή παράταξη από μικρά καλοστημένα «ψαράδικα». Διακοσμημένα με ιδιαίτερο στυλ και φινέτσα. Στο λευκό του πάγου, ευθυγραμμισμένες τσιπούρες και χριστόψαρα, ανάμεσα σε γιρλάντες με χρωματιστές πιπεριές και μαρουλόφυλλα. Παραδίπλα, γλαστράκια με μαντζουράνες και βασιλικούς, ευγενική χορηγία του ανθοπώλη. Το εμπόρευμα πρέπει να ξεπουληθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εδώ το μυαλό δουλεύει με χίλια. Αυτοσχεδιασμοί, διαγωνισμός καλύτερης ατάκας και τιμές που ολοένα γίνονται και πιο δελεαστικές. «Πρωινός ο γαύρος μου μαντάμ!... Να… δείτε! Με το μαγιό είναι ακόμα!...». «Βγάλ’τον φωτογραφία να τον στείλεις στα καλλιστεία ρε Μήτσο!...». Κι ο Μήτσος θα στραβοκοιτάξει τον ανταγωνιστή του, αλλά στο μεσημεριανό πρόχειρο τσιμπούσι που στήνουν πίσω απ’ τις ψαροκασέλες, θα τσουγκρίσουν τα πλαστικά ποτήρια και θα μοιραστούν το κολατσιό τους.

Κάποιοι έχουν μαζί και τα παιδιά τους, που εντρυφούν στα μυστικά της δουλειάς. Τις γυναίκες τους, ή και ολόκληρη την οικογένεια. Η επιχείρηση άλλωστε είναι οικογενειακή υπόθεση, αφού πολλοί απ’ αυτούς είναι παραγωγοί και πουλάνε απευθείας τα προϊόντα τους. Η κυρία Νίκη πουλάει φρέσκο μέλι, πλάϊ στο γιο της. Έμπειρος μελισσοκόμος, όπως μου εξηγεί με καμάρι. Ο νεαρός με την ευγενική φυσιογνωμία, αναλύει με προθυμία τα μυστικά του καλού μελιού και τα παράγωγα προϊόντα που φτιάχνουν. Σαπούνια, κρέμες και κεριά.

Στον πάγκο με τα λεμόνια, υπάρχουν τρεις γενιές παραγωγών και πωλητών. Ο παππούς, ένας σεβάσμιος ηλικιωμένος κύριος, που αν έχεις χρόνο και όρεξη, σου διηγείται την ευεργετική αξία των λεμονιών σε σοβαρές ασθένειες. Πιο πίσω ο γιος του που εκτελεί χρέη τελάλη και παραδίπλα ο εγγονός που ξεσηκώνει τις ατάκες του μπαμπά του και αναμεταδίδει με την παιδική του φωνούλα τις τελευταίες λέξεις «… όλο ζουμί τα λεμόνια μας!». Κι ο παππούς να τον καμαρώνει και να του λέει στοργικά «Φόρα πουλάκι μου το μπουφάν σου. Κάνει κρύο»...

Λίγο πριν το τέλος της διαδρομής, τα ζαρζαβατικά δίνουν τη θέση τους στους πάγκους με τις κουρτίνες και τα βαμβακερά ρούχα. Ο νεαρός μελαμψός άντρας, με παροτρύνει να αγοράσω φόρμες και εσώρουχα, τονίζοντας με έμφαση και σε σπαστά ελληνικά «Ντεν είναι κινέζικα κυρία… όλα ελληνικά!». Αντίφαση και ρεαλισμός στο μεγαλείο τους!

Τους χαζεύω να στήνουν και να ξεστήνουν στο τέλος της μέρας τον μικρόκοσμό τους, να ξεκαλουπώνουν τις σιδεριές, να φορτώνουν τις τέντες και να σκοτώνουν το τελευταίο εμπόρευμα. Κάθε φορά, κλέβω λίγο απ’ το ζύγι τους. Μικροποσότητες αντοχής και αισιοδοξίας. Σε πείσμα του καιρού και των καιρών και κάτω απ’ τις συνεχείς ριπές των δελτίων ειδήσεων, διακινούν χαμόγελα, συνωμοτούν με κωδικοποιημένα μηνύματα και στήνουν επίσημα γεύματα στις μικρές γειτονιές τους. Πλαστικές καρέκλες, καφασοτράπεζα, ρεφενέ κρασί ή τσίπουρο και μεζεδάκια σε αλουμινόχαρτα. Κάτω απ’ τη σκιά μιας τέντας τα καλοκαίρια ή τυλιγμένοι σε χοντρά μπουφάν τους χειμώνες. Μ’ ένα ραδιοφωνάκι να παίζει στο φουλ το κλασσικό άσμα. Ζαγοραίος…”Έντε λα μαγκέτε Βοτανίκ…” Εδώ, δεν χωράει κατάθλιψη και γκρίνια. Βουλιάζεις μόνο στην υπέρβαση. Και σούρχεται να τους αποχαιρετίσεις μ’ ένα φιλί. Σα να’ναι δικοί σου άνθρωποι.

Ο Γιάννης με τους ξηρούς καρπούς και τις καραμέλες, ο μπάρμπα Γιώργος με το καβουράκι του που πουλάει κληματόφυλλα και χύμα κρασί, η Αντωνία με τα μπαχάρια, τα αλίπαστα και τους χοχλιούς κι ο «Κρητικός» με τα στιβάνια και το μαυρομάντηλο, που στρώνει στον ασκιανό μιας μουριάς τις γραβιέρες και τα ανθότυρα και κερνάει υποχρεωτικά ρακές και ρακόμελα.

"Δεν θέλω να πιω τέτοια ώρα ρε μπάρμπα. Κόψε λίγη γραβιέρα γιατί είμαι και βιαστική"…
"Άχνα! Δε γροικώ πράμα. Καλλιά τόχω να φύγεις. Παέ πέρα… αδέ τραταριστείς, δεν πουσουνίζεις πράμα!..."

Μπορεί να φταίει η ρακή, μπορεί και όχι. Κάθε φορά φεύγω τρεκλίζοντας απ’ τ’ αρώματα, τα χρώματα και το ακομπλεξάριστο αλισβερίσι με αυθεντικούς ανθρώπους. Χαιρετώντας τον Κρητίκαρο που γεμίζει ήδη τα πλαστικά ποτηράκια των επόμενων πελατών, παρατηρώ το υφαντό κιλίμι που έχει βάλει για ντεκόρ στο κινητό του μαγαζάκι:
"Να είσαι Κρητικός, είναι μεγάλο χρέος κι ευθύνη" γράφει.

Βλέποντας τις ορδές των πελατών να πηγαινοέρχονται ασταμάτητα, αναρωτιέμαι μήπως ανακαλύπτουμε σιγά-σιγά την ευθύνη μας ως καταναλωτές. Και το χρέος μας να υποστηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον Έλληνα παραγωγό και το συνοικιακό μαγαζί, τιμωρώντας παραδειγματικά μεσάζοντες, πολυεθνικές και κυκλώματα. Η αντίσταση άλλωστε, ξεκινάει παραδοσιακά στους δρόμους. Όχι στα ράφια και στις βιτρίνες. Βενσερέμος!...




Για όσους θέλουν να ρίξουν μια ματιά στις δραστηριότητες και στους αναλυτικούς χάρτες των λαϊκών αγορών, εδώ είναι ο επίσημος ιστότοπος:
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΩΛΗΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

http://www.laikesagores.gr/

Πηγές φωτογραφιών: http://clipartradio.gr/?p=2858

https://elniplex.wordpress.com/

47 σχόλια:

  1. Απαραιτήτως θα πάμε με τον καλό μου στη λαϊκή κάθε Σάββατο για τα αναγκαία. Το διασκεδάζω και εγώ όσο εσύ Μαρία μου να τους ακούω και να χαμογελώ αν και μερικοί σου σπάνε τα τύμπανα και τότε θυμάμαι τη γιαγιά μου που πηγαίναμε μαζί να τους φωνάζει και εκείνη ¨ςςς, πάψε βρε, μας πήρες τ'αυτιά!" και γελάω μόνη μου :-)
    Είναι σημαντικό να στηρίζουμε τον παραγωγό και τα τοπικά μαγαζιά, συμφωνώ απόλυτα όμως ειδικά τα τοπικά μαγαζιά θα πρέπει να διαχειρίζονται όπως λες καλύτερα το μαρκετινγκ αλλά και τις τιμές τους.
    Πολύ μου άρεσε αυτή σου η ανάρτηση!
    Πολλά φιλιά και Καλή Εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσείς; Κι εμείς Κατερίνα μου. Απαρέγκλιτα κάθε Σάββατο! Έχει γίνει αξία πλέον.
      Και είναι απ' τις πιο γλυκές συνήθειες.
      Συμφωνώ με την παρατήρησή σου για τα τοπικά μαγαζιά. Όσα δεν το κάνουν, είναι καταδικασμένα.
      Φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ πολύ Κατερινάκι!

      Διαγραφή
  2. Eβδομάδα χωρίς επίσκεψη την Παρασκευή στη λαϊκή είναι για μένα χαμένη εβδομάδα.
    Το διασκεδάζω σαν βόλτα.
    Άσε που αν δεν πάω η επόμενη εβδομάδα περνάει χωρίς φρούτα.
    Μπορεί να μπω στο super market έχοντας γραμμένα στο χαρτάκι διάφορα φρούτα και λαχανικά
    αλλά σπανίως αγοράζω. Προτιμώ την λαϊκή με τους πάγκους της, τις μυρωδιές της, τα χρώματά της,
    τις φωνές και την ατμόσφαιρά της.
    Φιλάκια Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς το ίδιο κι εγώ. Τις λίγες φορές που ψώνισα μαναβικά απ' το σούπερ μάρκετ, το μετάνιωσα πικρά.
      Φιλιά πολλά Φλώρα μου!

      Διαγραφή
  3. Τα χρώματα, οι μυρωδιές, οι φωνές, οι μουσικές.
    Ο καλοκάγαθος πωλητής, ο καπάτσος, ο πονηρός, ο καταφερτζής, ο γαλαντόμος.
    Ο αγώνας τους και η αγωνία τους μην αναγκαστούν να πετάξουν αύριο τα προϊόντα.
    Και ο πολιτικός προβληματισμός.
    Έτοιμο σενάριο, Μαρία, για μια ταινία μικρού μήκους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως πάντα, το έβαλες στη σωστή του διάσταση Άρη μου.
      Χαίρομαι που εντόπισες και τον "πολιτικό" προβληματισμό.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Άρη που είσαι κοντά μου και φωτίζεις με ακρίβεια τα νοήματα πίσω απ' τις λέξεις!

      Διαγραφή
  4. Κοίτα σύμπτωση.... λίγο πριν ξεκινήσω για την λαϊκή, βρέθηκα μπροστά στο υπέροχο σου κείμενο!!!!!! Και βέβαια δεν αφήνω την λαϊκή.... τον μπακάλη της γειτονιάς.... τον χασάπη μα και τα καταστήματα της γειτονιάς για να πάω στα απρόσωπα εμπορικά κέντρα ή super markets!!!! Μου αρέσει η προσωπική επαφή και αυτή η ζεστή καλημέρα ή το γεμάτο χαμόγελο ευχαριστώ... όταν φεύγεις!!!! Φιλιά καλημέρας και ευχές για όμορφη εβδομάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από σένα Βίκυ μου...
      Το χαμόγελο... όπως λες κι εσύ. Μεγάλη αξία!
      Να'σαι καλά και πάντα να την πηγαίνεις με "ορθοπεταλιές" τη ζωή σου!

      Διαγραφή
  5. Μαρακι μου αγαπημενο καλημερα!
    Θελω να σου δηλωσω για αλλη μια φορα τον ειλικρινη θαυμασμο μου!
    Γραφεις για τις λαικες και ειναι σα να γραφεις για καποιο πολυτιμο μνημειο!
    Γι αυτο σε παω με χιλια!!! Γιατι ξερεις να γραφεις για ανθρωπους με το τροπο που τους αξιζει!!!
    Μπραβο! Μπραβο! Μπραβο!!!!

    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου... χίλια ευχαριστώ!
      Γέμισε η οθόνη θαυμαστικά πάλι... Να'σαι καλά ρε Κική!

      Διαγραφή
  6. Κάθε Παρασκευή πριν απο την δουλειά Μαρία μου είναι η συνήθειά μου!
    Αν δεν πάω στην λαική μια εβδομάδα για κάποιο λόγο σκάω απο το κακό μου!
    Οφείλουμε να στηρίζουμε τους παραγωγούς μας γιατί αλλιώς χαθήκαμε!
    Ασχετο αλλά περνάω και πολύ ωραία μου φτιάχνει η διάθεση στην λαική!
    Πολύ μου άρεσε η ανάρτησή σου Μαράκι μου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά, η λαϊκή έχει μεγάλο φαν κλαμπ.
      Να'σαι καλά Ελενάκι μου!

      Διαγραφή
  7. ΕΥΓΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    (και σε παρακαλω μην απαντησεις ΤΙΠΟΤΑ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα τιμονιέρισσα και καπετάνισσα μου!!! Μοσχοβόλισε ο τόπος φύση, τρόφιμα και πλημμυρίσαμε πάλι από αυθεντικούς καθημερινούς ανθρώπους!!! Το χεις το χάρισμα να αφουγκράζεσαι το ξέρεις!!Μας το μεταδίδεις όμορφα κι αβίαστα!! Αυτή δεν είναι λαϊκή!! Ψυχοθεραπεία είναι!!! Χαχαχα!! ετσι και με κάνεις να θέλω να πηγαίνω με χαρά στις λαϊκές, αλοίμονό σου!! χαχαχα!! Απλά το λέω γιατί πέφτει τέτοιο στριμωξίδι πάντα , που γυρίζω με καροτσιές και μελανιές σπίτι και σιχτιρίζω!!!!!! Χαχαχα!!
    Μακάρι να δουλεύουν τα συνοικιακά μας μαγαζάκια, της γειτονιάς γιατί δυστυχώς όλο και κλείνουν.. Αλλο πράγμα να σε ξέρει ο άλλος, να πείτε την καλημέρα σας, να χτιστεί σχέση εμπιστοσύνης!! Στηρίζουμε με χαρά!!
    Καλή βδομάδα Μαρία μου!! Σε φιλώ γλυκά μάτια μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λέγε με απλά "Καροτσέρισα". Αν είχα κοντέρ στο καρότσι, θα μέτραγα πολλά χιλιόμετρα πλέον...
      Τόσο πολύ κόσμο έχει η λαϊκή σας; Διάλεξε κάποια ώρα που θα κόβει η κίνηση. Πριν κλείσει ίσως. Που βρίσκεις και ωραίες ευκαιρίες. Και κάνεις και παζάρια. Ιδίως στα ψάρια ;-)
      Φιλιά Μαριλένα μου & σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  9. Η λαϊκή είναι ένα από τα εναπομείναντα λαϊκά αυθεντικά πράγματα στην Ελλάδα. Μην την σνομπάρουμε, μόνο στηρίζουμε.
    Το κείμενό σου απέδωσε ακριβώς την αισθητική της.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου δεν τη σνομπάρουμε Μαράκι μου. Πάνε οι εποχές αυτές. Να δεις τον κουστουμάτο να βάζει ντομάτες (απ' τις ώριμες που είναι και φτηνότερες) στη χαρτοσακούλα, να σου φύγει το ... τελάρο.
      Σ' ευχαριστώ πολύ και καλό βραδάκι να έχεις!

      Διαγραφή
  10. Κανελλάκι μου με γέμισες φωνές… χαμόγελα… αρώματα ταξιδεύουν μέσα μου από φρέσκα φρούτα, καρπούζια, πατάτες που μυρίζουν χώμα… Πόσο θα ήθελα να έχω αυτή την δυνατότητα να πηγαίνω λαϊκή… είναι κάτι που γίνεται σπάνια και έτσι όταν τα καταφέρνω είναι κάτι πολύτιμο για εμένα… σα να μου χαρίζεις ένα εξωτικό ταξίδι κι ας γελάσει όποιος διαβάσει αυτή την παρομοίωση…
    Καλή εβδομάδα καλή μου
    Και πάλι έγραψες κάτι μοναδικό !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάντως δεν γελάω με την παρομοίωση.
      Και για μένα είναι μια μορφή ψυχαγωγίας και αποφεύγω να το λέω, από φόβο ότι κάποιοι θα γελάσουν.
      Τελικά, ίσως ήρθε η ώρα να ξεπεράσουμε τα κλισέ και να γίνουμε άνθρωποι. Κι όχι καταναλωτές.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Λεβίνα μου!

      Διαγραφή
  11. όταν σε διαβάζω, αναρωτιέμαι που το βρίσκεις το τόσο ταλέντο μικρά ή μεγάλα καθημερινά πράγματα να τα κάνεις να λάμπουν ως έργα τέχνης... η απάντηση βέβαια μία και μοναδική: η ανεξάντλητη αγάπη σου για τον άνθρωπο, τη ζωή και τα προβλήματά της, τις χαρές και τις λύπες της. τα συναισθήματά σου, η παρουσία σου και η γραφή σου ομορφαίνουν τον κόσμο τούτο, σε κάνουν να νιώθεις πως τίποτα ακόμα δεν είναι χαμένο...
    έχεις πάντα την αμέριστη αγάπη μου, μα και τον μεγάλο θαυμασμό μου Μαράκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάλε κι άλλη μια αμέριστη μερίδα αγάπης και θαυμασμού από μένα κι ένα μεγάλο ευχαριστώ που καταλαβαινόμαστε. Με τιμούν και με συγκινούν τα λόγια σου.
      Να'σαι καλά Βίκυ μου!

      Διαγραφή
  12. Ομορφα όλα αυτά αλλά δυστυχώς δεν προλαβαίνω ποτέ τη λαική! Χαριν ευκολίας είμαι παιδί του σουπερ μάρκετ! Τα ακριβοπληρώνω και "γουστάρω"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάω πάσο! Αρκεί που το γουστάρεις.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου για την επίσκεψη και για τη διαφορετική εκδοχή σου. Πάντα ενδιαφέρουσα και καλοδεχούμενη και η άλλη άποψη.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  13. Ας μην τελείωνε ποτέ αυτή η βόλτα σήμερα Μαρία, που -ακόμα κι αν δεν ήταν έτσι όπως τα λες- ο τρόπος που τα γράφεις είναι τέτοιος, που θα με κάνεις να τρέχω να βρω καμιά λαϊκή, αφού δεν έχει εδώ κοντά. Καλό απόγευμα, σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην το λες! Ανοίγει στα μέρη σας το πρώτο ελληνικό farmers market, από την ομάδα του «Γίνε Αγρότης»
      Για πληροφορίες εδώ: http://farmersrepublic.gr
      Μη σου πω ότι θα έρχομαι κι εγώ...
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Εδώ που βρίσκομαι και ζω τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς δεν υπάρχει λαϊκή (τα καλά των μικρών νησιών...) και μου λείπει... μου λείπει πολύ, γιατί ήμουν μαθημένη να ψωνίζω από τις λαϊκές, όταν ζούσα στην πόλη. Δίπλα στο σπίτι μου κάθε Δευτέρα, στη μάνα μου κάθε Πέμπτη, στην πεθερά μου τα Σάββατα - ανάλογα με τις ανάγκες.
    Το κλίμα στις λαϊκές είναι έτσι ακριβώς, όπως το περιγράφεις.
    Μαρία μου, μπράβο για το κείμενό σου, ένιωσα σαν να ήμουν εκεί κι εγώ. Ανάμεσα στους πάγκους.
    Φιλιά, καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χάρηκα πολύ που ήρθαν στην επιφάνεια ευχάριστες αναμνήσεις.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Έλλη μου για τη συντροφιά σου και τα καλά σου λόγια.
      Καλή εβδομάδα να έχεις και πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Η δική σου η βόλτα Μαρία μου πάει χέρι χερι με τη δική μου του Σαββάτου( η σημερινή μου ανάρτηση ) Κερνάμε Ελλάδα λεγόταν το Φεστιβάλ γεύσεων που πήγα...κι είχε απ΄όλα ο μπαξές! Κεραστήκαμε τσικουδιές, μέλια, ντοματάκια και χαμόγελα!
    Χαμογέλασα γλυκά όσο σε διάβαζα.... Και για αυτά μου αρέσει η Ελλάδα μας!
    Φιλιά πολλά!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μεγάλα πνεύματα!... Αριστέα μου πάω να πάρω μάτι τη βόλτα σου. Όμορφα ακούγεται...
      Φιλιά πολλά και πάντα τέτοια!

      Διαγραφή
  16. Οταν μπορω, μου αρεσει να πηγαινω στις λαικες αγορες,
    Ανακαλυπτω ενα κοσμο απιθανο και αληθινό, αλλα προπάντων ζωντανο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βελούδο τα λόγια σου.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου!
      Να πω καλωσόρισες;

      Διαγραφή
  17. Απολαυστικό κείμενο γεμάτο αλήθειες και μεγάλη μα μεγάλη σημασία...ας κάνουμε όλη την αντίστασή μας...
    Ας μάθουμε επιτέλους να στηρίζουμε τους ανθρώπους μας, τα προϊόντα τους και τον τόπο μας...φτάνει η εξαγωγή ζεστού χρήματος σε ξένες και άπονες τσέπες με τη δικαιολογία πως είναι τάχα φτηνότερα..
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α κ ρ ι β ώ ς!!!
      Προσυπογράφω κάθε σου λέξη Μαράκι!
      Ευχαριστώ πολύ που με συμπληρώνεις!

      Διαγραφή
  18. Συναντάς τόσες πολλές ανθρώπινες φιγούρες αλλά και ατάκες μαζί στη λαϊκή!!! Είναι απόλαυση!! Ευτυχώς εγώ εδώ στην Κρήτη έχω τα πάντα από πρώτο χέρι, στηρίζω Κρητικά προϊόντα από παραγωγούς, φίλους, γνωστούς, συγγενείς αλλά και γενικότερα στηρίζω Ελληνικά προϊόντα! Αν όλοι το κάνανε η οικονομία μας θα ήταν πολύ καλύτερη, αλλά δυστυχώς μας έφαγε η ξενομανία! το κείμενό σου εξαιρετικό! :) φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πατριωτάκι μου να'σαι καλά!!!.. Δεν το ήξερα πως είσαι Κρήτη.
      Επιμένουμε Κρητικά λοιπόν, τα οποία έχουν γίνει και γκουρμέ και πολύ διάσημα παγκοσμίως.
      Να γυρνάμε σιγά-σιγά στις ρίζες μας...
      Φιλιά πολλά Εβονίτα μου!

      Διαγραφή
    2. Ναι, επέστρεψα στην πατρίδα, μένω Ηράκλειο τα τελευταία 2,5 χρόνια.. Ποιότητα ζωής Μαράκι, αυτό μόνο.. Ξέρεις τι τρως, το μόνο σίγουρο! Φύση και φρέσκα προϊόντα! :)

      Διαγραφή
  19. Στο μπλογκ μου έχω (σχεδόν από την ημέρα που το έφτιαξα) την αφίσα του Κινήματος Πολιτών «Καταναλώνουμε ότι παράγουμε». Πολλές είναι οι φορές που αγοράζω ελληνικά προϊόντα (όσο αντέχει η τσέπη μου) γνωρίζοντας ότι τα εισαγόμενα πολλές φορές είναι στη μισή τιμή.
    Καθημερινά στις λαϊκές δεν διακινούνται μοναχά εμπορεύματα. Αν έχεις τις αισθήσεις σου ανοιχτές αντιλαμβάνεσαι και χιλιάδες άλλα εκτός από ζαρζαβατικά και κέρματα.
    Πρόκειται για μια μικρή «μεταφερόμενη» κοινωνία, όπου συναντάς βιοπαλαιστές και καλούς ανθρώπους. Θα συναντήσεις και κακούς, δεν είναι όλα ιδεατά. Άνθρωποι που θα κοιτάξουν να στα πάρουν και να σε γελάσουν. Τους μαθαίνεις και δεν ξαναπάς.
    Στη λαϊκή που πηγαίνω κάθε Σάββατο έχει πλάκα ο Νικολάκης. Μας θυμάται όλους με το μικρό μας όνομα!
    -Πόσο κάνει ρε Νίκο;
    -4,80 και για να πιω καφέ 5,80!
    Σε χαιρετάει πάντα με χαμόγελο λέγοντας ευχαριστώ ακόμη και αν ψωνίσεις μισό κιλό μήλα.
    Δεν ξέρω αν το εννοεί, για μένα πάντως έχει μεγαλύτερη αξία ένα χαμόγελο και μια καλημέρα από το ψυχρό ράφι του σούπερ μάρκετ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η "μεταφερόμενη κοινωνία", πολύ μου άρεσε...
      Πέτρο σ' ευχαριστώ ιδιαιτέρως για το θαυμάσιο σχόλιό σου, που είναι από μόνο του μια παράλληλη ιστορία.
      Εικόνες και μυρωδιές και συναισθήματα...
      Την έχω δει την αφίσα σου και χαίρομαι πολύ που στηρίζεις τέτοιες προσπάθειες!
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  20. Κάθε Παρασκευή έχουμε Λαϊκή, είναι ο πρωινός μου περίπατος (πριν φύγω για δουλειά) και τρελαίνομαι με τα χρώματα κι αρώματα, με τους ανθρώπους της και με τις δελεαστικές τους "ατάκες"! Μαράκι μου υπέροχο κείμενο με ελληνικό χρώμα και... κρητική φιλόξενη στόφα! Μακάρι να προτιμούμε όλοι μας τα ελληνικά προϊόντα, κόντρα σ' αυτούς που θέλουν (και ήδη το
    μεθοδεύουν) να ξεπουλήσουν και την πρωτογενή παραγωγή! Να είσαι καλά Μαρία μου και να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
    Τα φιλιά μου με αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μωρέ ότι και να κάνουν, αυτός ο τόπος βγάζει τα πάντα. Φτάνει να το αντιληφθούμε εμείς ως καταναλωτές και να μην "μασάμε" δανέζικα και γερμανικά τυριά. Και φιστίκια Κίνας...
    Φιλί και αγκαλιά κι από μένα Κατερινάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μπράβο βρε Μαράκι
    Τον αγαπάω αυτόν τον κόσμο
    για την λεβεντιά του και την
    αυθεντικότητά του
    Πάντα σχεδόν ψωνίζω από εκεί
    και κάθε φορά χαζεύω την ευρηματικότητα τους!!!!

    φιλάκι και καλή Τσικνοπέμπτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο βρε Ελενάκι!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την ψήφο εμπιστοσύνης ;-)
      Nα'σαι καλά και καλή Τσικνοπέμπτη να περάσεις!

      Διαγραφή
  23. Πόσο γλαφυρή και ακριβής η περιγραφή σου!
    Μικρός παρακολουθούσα με τις ώρες τη λαϊκή κάτω από το μπαλκόνι μας!

    Θα προσθέσω ότι οι λαϊκές αναμένεται το επόμενο διάστημα ν' αποτελέσουν σημείο συνάντησης όχι μόνο με τους παραγωγούς και τους γείτονες, αλλά και με τους φιλόδοξους υποψήφιους τοπικούς άρχοντες!

    Δημοτικές εκλογές γαρ και η... λαϊκή ψήφος πολυπόθητη! (Για την "παραγωγή" πολιτικής έχω επιφυλάξεις!!)

    Σε χαιρετώ εγκάρδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους εδώ και καιρό...
      Με τους παρατρεχάμενους ξοπίσω τους να μοιράζουν χαρτάκια και υποσχέσεις.
      Είναι κι αυτό ένα κομμάτι της κουλτούρας μας Ευάγγελε. Η γραφικότητα και η πελατειακή πολιτική.
      Εκείνο όμως που έχει αλλάξει, είναι η αντίδραση των περαστικών. Δεν είναι εύπιστος πια ο κόσμος. Κι επειδή μιλάμε για λαϊκή αγορά, ίσως να δούμε και ζαρζαβατικά να εκσφενδονίζονται προς κάποιους υποψήφιους.

      Σ' ευχαριστώ πολύ Ευάγγελε! Καλή Τσικνοπέμπτη να περάσεις!

      Διαγραφή
  24. Αχ βρε Μαρία! Μαγικό χαλί, το κείμενό σου, με ταξίδεψε.
    Στα παιδικά μου χρόνια, όταν παρακαλούσα την μητέρα μου να περάσουμε στο τέλος κι " από τον κύριο που πουλάει αυτοκόλλητα".
    Ύστερα, στα φοιτητικά μου, στην Πάτρα, όταν κάτω από το μπαλκόνι του καλού μου, μια φορά την εβδομάδα όλο το πρωί ακουγόταν το τραγούδι " τρία ο γαύρος - τρία ο γαύρος ". Κι έτσι τελικά μάθαμε να φτιάχνουμε... γαύρο αλίπαστο.
    Κι ύστερα, στην αγαπημένη μου βόλτα με τον γιο μου στο καροτσάκι,
    από τα χερούλια του καροτσιού να κρέμονται σακούλες με ντομάτες και πορτοκάλια, ενώ το βλαστάρι μου χτυπούσε χαρούμενα τα ποδαράκια του κρατώντας ένα φτηνό παιχνιδάκι "της λαϊκής", από αυτά που κάνουν πολλή φασαρία...
    Τώρα, τα τελευταία δέκα χρόνια στο νησί , αυτό το πανηγύρι μου λείπει λίγο. Για αντάλλαγμα, όμως, ζω ανάμεσα στους παραγωγούς, που έχουν γίνει φίλοι μου και πολλές φορές ανταλλάζουμε υπηρεσίες με προϊόντα, έτσι απλά, σαν να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.
    Τα φιλιά μου σου στέλνω, αλμυρισμένα από τον Αιγαιοπελαγίτη Νοτιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μαγεμένη απ' το σχόλιο σου...
    Ενθουσιασμένη που λειτουργεί και στα μέρη σας η ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών.
    Ευτυχής που συναντηθήκαμε "μεσοπέλαγα" του διαδικτύου...

    Ειλικρινά σ' ευχαριστώ που στολίζεις το χώρο μου με την παρουσία σου!
    Να'σαι καλά ρε Άννα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.